Այնուամենայնիվ երկրի ներսում արքայի դրությունը մնում էր ոչ կայուն: Նաբուգոդոնոսորը, ինչպես նախորդ արքաները, շարուանակում էր հենարան փնտրել քուրմեր մեջքուրմերի, քաղաքներումքաղաքների, հայտնի և ազդեցիկ ընտանիքներումընտանիքների, առանձին ազդեցիկ անձանց մեջ: Դրանով է բացատրվում մինչև մեզ հասած արտոնյալ անձեռնամխելի հրովարտակները: Այսպես [[Էլամ|Էլամի]] վրա արշավից հետո, արքային դիմել է խնդրանքով Րիտի-Մարդուկ, տերը Բիտ-Կարզիյաբկու, ով անցել էր ՆաբուգոդոնոսիՆաբուգոդոնոսորի կողմը, և նկատված արքայի կողմից, կռվում աչքի ընկնողների հետ: Խնդրանքը վերաբերում էր բոլոր քաղաքներին այդ տարածաշրջանում՝ սփռված Նամարում, որոնք նախկին արքաների օրոք ազատված էին բոլոր մուրհակներից: Բայց, չնայած իրենց իրավունքներին, ընդգրկվել են որպես դավաճաններ Նամարի տարածքում:
