«Այնշտայնի դաշտի հավասարումներ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Այնշտայնի դաշտի հավասարման նոր լուծումներ կարող ենք հայտնաբերել օրթոնորմավորված հենանիշների (orthonormal frame) մեթոդով, որն առաջին անգամ առաջարկել են Էլիսը և ՄաքՔալունը<ref>Ellis, GFR and MacCallum, M, "A class of homogeneous cosmological models",

Comm. Math. Phys. Volume 12, Number 2 (1969), 108-141.</ref>։ Այս մոտեցմամբ Այնշտայնի դաշտի հավասարումները կրճատվում են կապված ոչ գծային սովորական դիֆերենցիալ հավասարումների համակարգի։ Ինչպես քննարկում են Հսուն և Ուենռայթը<ref>Hsu, L and Wainwright, J, "Self-similar spatially homogeneous cosmologies: orthogonal perfect fluid and vacuum solutions", Class. Quantum Grav. 3 (1986) 1105-1124"</ref>, դաշտի հավասարումների ինքնանման (self-similar) լուծումները արդյունարար [[դինամիկական համակարգ]]երի ֆիքսված կետեր են։ Այս մեթոդների կիրառությամբ նոր լուծումներ է հայտնաբերել Լըբլանկը<ref>LeBlanc, V.G, "Asymptotic states of magnetic Bianchi I cosmologies", 1997 Class. Quantum Grav. 14 2281</ref> և Կոհլին ու Հասլամը<ref>Kohli, Ikjyot Singh and Haslam, Michael C, "Dynamical systems approach to a Bianchi type I viscous magnetohydrodynamic model", Phys. Rev. D 88, 063518 (2013)</ref>։

 

== Ծանոթագրություններ ==