«Ռամայանա»–ի խմբագրումների տարբերություն

 

'''Ռամայանա''' (սանսկրիտ՝ Rāmāyaṇa, թարգմ․ «Ռամայի ճանապարհորդությունը») - հին հնդկական [[պոեմ]]-[[էպոս]]։ Այն հին հնդկական գրականության երկու մեծ պոեմներից մեկն է։ Մյուս մեծ պոեմը «[[Մահաբհարաթա]]ն» է։ «Ռամայանան» պատմում է արքայորդի [[Ռամա]]յի անհաջողությունների և հերոսությունների մասին։ Պոեմում հավաքաված և մշակված են հնադարյան ասքերը, որոնցում ժողովուրդն արտահայտել է իր պատկերացումները մարդու լավագույն հատկությունների մասին։

«Ռամայանան» բաղկացած է 24 000 բանաստեղծություններից (480 002 բառ — այսինքն «Մահաբհարաթայի» մոտ մեկ քառորդ մասը, որը չորս անգամ ավելի մեծ է, քան [[Հոմերոս]]ի «[[Իլիական]]ը»)։<ref>Romesh Dutt, «Epilogue by the Translator», ''Ramayana, The Epic of Rama, Prince of India,'' London, J.M. Dent 2nd ed., (1902) p. 183. Dutt cites Ramayana, Book VII, «Uttra-Kinda».</ref>

 

 

== «Ռամայական» պոեմի բովանդակությունը<ref>Ֆ․ Պ․ Կորովկին «Հին աշխարհի պատմություն», 1989, «Լույս» հրատարակչություն</ref> ==

[[Պատկեր:An Ramlila Actor In The Role of Ravana.jpg|thumb|Դևերի թագավոր Ռավանայի պատկերումը թատրոնում]]

 

Պոեմը վառ կերպով է նկարագրում է Ռամայի և մարտակառքով կռվող դևերի թագավորի միջև տեղի ունեցած մենամարտը։ Կրակի աստվածը Ռամային է ուղարկում իր փայլատակող մարտակառքը, որ նա էլ կռվի մարտակառքով։ Մարտնչող զինվորները դադարեցնում են կռիվը ու դիտում առաջնորդների մենամարտը։ Թագավորը Ռամայի վրա է տեղում կախարդական նետեր, որոնք վեր են ածվում թունավոր օձերի։ Բայց Ռաման դրանց դիմավորում է իր նետերով, որոնք վեր էին ածվում ոսկե թռչուններիորոնք օդում ոչնչացնում էին օձերին։ Ռաման իր դիպուկ նետերով կտրում էր թագավորի գլուխները, բայց դրանք անմիջապես աճում էին նորից։ Այդ ժամանակ Ռաման հարվածում է բոցարձակող նետով, որ ստացել էր աստվածներից, և դրանով խոցում թշնամու սիրտը։ Այդպես է ազատագրվում Սիտան, որ արցունքն աչքերին սպասում էր ամուսնուն։

 

{{reflist|1}}

 

* [[Մահաբհարաթա]]

 

[[vi:Ramayana]]

[[zh:罗摩衍那]]