«Նախնադարյան Հայաստան»–ի խմբագրումների տարբերություն

Երկրաբանական և հնագիտական հետազոտություններով ապացուցվել է, որ Չորրորդական դարաշրջանում (0, 6-3, 5 միլիոն տարի առաջ) [[Հայկական լեռնաշխարհ]]ում նախամարդու բնակության և մարդկային հասարակության զարգացման համար առկա են եղել բարենպաստ բոլոր պայմանները։ Այստեղ է ձևավորվել [[հայ]] ժողովուրդը ու անցել պատմական զարգացման բոլոր փուլերը։

 

Նախնադարյան հասարակության պատմությունն ընդգրկել է նախամարդու տարածումից մինչև վաղ դասակարգային հասարակության ձևավորման ժամանակաշրջանը (մոտ 2 միլիոն տարի առաջ - մ.թ.ա. 4-րդ հազարամյակի վերջ), որը համընկել է քարի դարաշրջանին։ Հնագիտական պարբերացմամբ՝ քարի դարաշրջանը բաժանվել է հնաքարի ([[հունարեն]]` [[պալեոլիթ]]), միջնաքարի ([[հունարեն]]` [[մեզոլիթ]]) և նորաքարի ([[հունարեն]]` [[նեոլիթ]]) ենթաշրջանների։ Նորաքարի ենթաշրջանի եզրափակիչ փուլում Հայկական լեռնաշխարհի բնակչությունը յուրացրել է [[պղինձ|պղնձի]] մշակությունը և աստիճանաբար անցել մետաղի դարաշրջանին։ Անցման այդ ժամանակաշրջանը (մ.թ.ա. 5-4-րդ հազարամյակներ) անվանում ենք պղնձաքարի ([[հունարեն]]` [[էնեոլիթ]]) դարաշրջան։