«Սիրիա»–ի խմբագրումների տարբերություն

Մինչև [[7-րդ դար]]ը սիրիական գրականությունը գրվել է սիրիերեն (արամեերենի ճյուղ է), որի ոսկեդարը համարվում է [[4-րդ դար|4]]-[[5-րդ դար]]երը, իսկ կենտրոնական դեմքը՝ քարոզիչ և փիլիսոփա Եփրեմ Սիրինը։ Նրա ստեղծագործությունը էական ազդեցություն է թողել արևելաքրիստոնեական գրականության զարգացման վրա։7-րդ դարից սիրիերենն աստիճանաբար դուրս է մղվել գործածությունից, իսկ սիրիական քրիստոնեությունը՝ իսլամի կողմից։ Միջին դարերում Սիրիայի տարածքում ապրել են արաբ դասական գրականության ականավոր գործիչներ Աբու-Թամամը, Ալ Բուհթուրին, Ալ Մութանաբին, Աբու Ֆիրաս ալ Խամդանին, փիլիսոփա Աբու-լ-Ալա ալ Մահարին։ Սիրիայում շատ կան մշակութային կոթողներ, որոնցից են [[Հալեպի բերդ]]ը, Քրաք դե Չեվալիեր ամրոցը, Ափամեա քաղաքը, Մարի, Էբլա, Փալմիրա եւև Ապամեա հնագույն քաղաքներում, [[Դամասկոս]]ի, Հալեպի եւև Բոսրեյի հին քաղաքները, Կրակ դե-Շեվալե եւև Խալաթ-սալախ-ադ Դին ամրոցները և այլն։