Աբրահամ Օսսոն

Աբրահամ Օսսոն Կոստանդինի (1779, Կ․ Պոլիս-1851, Բեռլին), շվեդ, դիվանագետ և արևելագետ։ Ծագումով հայ։ ԳԱ անդամ (1817 թվականից), գրականության և արվեստների ակադեմիայի (1823 թվականից) ու գիտատեխնիկական ընկերության (1828 թվականից) պատվավոր անդամ Ուպսալայում։ 1799 թվականից անցել էր դիվանագիտական ծառայության, եղել էր Շվեդիայի դեսպանորդը Հաագայում (1816-1834) և Բեռլինում (1834-1850)։ Հրատարակել էր «Մոնղոլների պատմությունը։ Չինգիզ Խանից մինչև Թամերլան» քառահատոր աշխա–լռությունը, որտեղ, առաջին անգամ մոնղոլագիտության մեջ, օգտագործել է Ռաշիդ ադ Դինի, Ջուվեյնիի և ար պարսիկ մատենագիրների աշխատությունները, ինչպես նաև հայկական, վրացական, լեհական, լատատինական ժամանակագրությունները ու ռուսական, տարեգրությունները։ Օսսոնի գիրքը Մոնղոլիայի պատմության վերաբերյալ բուրժուական պատմաբանների առավել նշանակալի աշխատություններից էր։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։