'''Օշին Ա''' (ծն.թ. անհայտ–1320անհայտ–[[1320]]), [[Կիլիկիա]]յի Հայոց թագավոր 1308–ից։[[1308]] թվականից։ [[Հեթում Բ]]–ի եղբայրը։ Հաջորդել է [[Լևոն Դ]]–ին։ Աղգային ուժերի պահանջով Օշին Ա առժամանակ դադարեցրել է կրոնական վեճերը, զբաղվել երկրի սահմանների ամրապնդմամբ ու շինարարական աշխատանքներով։ Մահմեդական պետությունների նոր սպառնալիքի և [[Հովհաննես XXII պապիպապ]]ի ճնշման ներքո՝ Օշին Ա և լատինամետ կաթողիկոս [[Կոստանդին Գ ԿեսարացինԿեսարացի]]ն [[Ադանայի ժողովումժողով]]ում ընդունել են կաթոլիկ եկեղեցուն միանալու որոշում։ Սակայն ժողովրդի դիմադրությամբ չի իրագործվել այդ որոշումը։ Օշին Ա –ի արևմտամոլ վարթագիծը սրել է պառակտումները երկրում, թուլացրել կենտրոնական իշխանությունը։ 1318–ին[[1318]] թվականին Եգիպտոսի սուլթանության զորքերը ներխուժել են Կիլիկիա։ Հայկական զորքերը՝ [[Օշին (Կոռիկոսի իշխան)|Կոռիկոսի տեր Օշինի]] հրամատարությամբ, թշնամուն դուրս են մղել զդալի կորուստների գնով։ Հանկարծամահ եղած Օշին Ա–ին հաջորդել է նրա մանկահասակ որդի [[Լևոն Ե]]։
{{կաղապար:աղբյուր|#Հայկական Սովետական Հանրագիտարան}}
