«Եզդիականություն»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Տող 7.
{{Հիմնական|Մալաք Թավուս}}
 
Այս աստվածության մասին խոսելիս ընդունված է նրան կոչել չարիքի արտահայտություն, սատանայի մարմնավորում և այլն: Դա էլ հիմք է տվել եզդիներին համարել սատանայապաշտներ: սատանայապաշտներ։
Ըստ եզդիականության Աստված երկիրը ստեղծել է Մալաք-Թավուսի օգնությամբ և նրա հետ:հետ։ Սակայն Մալաք-Թավուսի հետ էլ ամեն ինչ պարզ չէ:չէ։ Որոշ լեգենդներում[[լեգենդ]]ներում նա հանդես է գալիս որպես Աստծո օգնական, նրա փոխանորդ, նախկին մերձավոր կամ էլ դրախտից[[դրախտ]]ից քշված հրեշտակի կերպարով:կերպարով։ Սակայն այս վերջին վարկածը, ամենայն հավանականությամբ, տարածվել է մահմեդականնների կողմից:կողմից։
Սիրամարգը զրադշտականության մեջ նույնպես համարվել է Ահրիմանի ստեղծածը:
 
Ըստ հյուսիսային Իրաքում տարածված սուֆիական մի ավանդության սիրամարգը եղել է չափազանց գեղեցիկ մի թռչուն, սակայն իր գոռոզության համար սատցել է անճոռնի ոտքեր և հեռացվել դրախտից:
Սիրամարգը զրադշտականության մեջ նույնպես համարվել է Ահրիմանի[[Ահրիման]]ի ստեղծածը:ստեղծածը։
Եզդիներ գլխավոր աստվածությանը սիրամարգի կերպով պատկերելը, հավանաբար, հարկավոր է բացատրել սուֆիական ազդեցությամբ: Սուֆիական գաղափարախոսության մեջ այս թռչունը իմաստության և վեհության խորհրդանիշ է: Պաշտելի Մալաք-Թավուսը մահմեդականների ճնշման տակ դարձել է վտարված հրեշտակի խորհրդանիշ:
 
Պետք է նշել, որ, ամենայն հավանականությամբ, սիրամարգի պաշտամունքը ստեղծվել է հնդկական թերակղզում և նախապատմական վաղ ժամանակներում տարածված է եղել նաև Մերձավոր և Միջին Արևելքի ժողովուրդների հավատալիքներում:
Ըստ հյուսիսային Իրաքում[[Իրաք]]ում տարածված սուֆիական մի ավանդության` սիրամարգը եղել է չափազանց գեղեցիկ մի թռչուն, սակայն իր գոռոզության համար սատցել է անճոռնի ոտքեր և հեռացվել դրախտից: դրախտից։
Մալաք-Թավուսը եզդիների ծիսական առարկաների համակարգում պատկերվում է աքաղաղի կերպարանքռվ` ամրացված աշտանակին: Այսպիսի արձանիկներ պահվում են Լալեշում և ամեն տարի ղավալների (եզդի հոգևորականության ստորին դաս) կողմից ման են ածվում եզդիաբնակ շրջաններում: Դրանց միջոցով հավատացյալ համայնքից հանգանակություն է գանձվում` հօգուտ հոգևոր կենտրոնի: Այդ արձանիկները անվանվում են սանջակներ և խիստ գաղտնի են պահվում այլադավաններից
 
Եզդիներ գլխավոր աստվածությանը սիրամարգի կերպով պատկերելը, հավանաբար, հարկավոր է բացատրել սուֆիական ազդեցությամբ:ազդեցությամբ։ Սուֆիական գաղափարախոսության մեջ այս թռչունը իմաստության և վեհության խորհրդանիշ է:է։ Պաշտելի Մալաք-Թավուսը մահմեդականների ճնշման տակ դարձել է վտարված հրեշտակի խորհրդանիշ: խորհրդանիշ։
Պետք է նշել, որ, ամենայն հավանականությամբ, սիրամարգի պաշտամունքը ստեղծվել է հնդկական թերակղզում և նախապատմական վաղ ժամանակներում տարածված է եղել նաև Մերձավոր և Միջին Արևելքի ժողովուրդների հավատալիքներում: հավատալիքներում։
Մալաք-Թավուսը եզդիների ծիսական առարկաների համակարգում պատկերվում է աքաղաղի կերպարանքռվ` ամրացված աշտանակին: Այսպիսի արձանիկներ պահվում են Լալեշում[[Լալեշ]]ում և ամեն տարի ղավալների[[ղավալ]]ների (եզդի հոգևորականության ստորին դաս) կողմից ման են ածվում եզդիաբնակ շրջաններում:շրջաններում։ Դրանց միջոցով հավատացյալ համայնքից հանգանակություն է գանձվում` հօգուտ հոգևոր կենտրոնի: Այդ արձանիկները անվանվում են սանջակներ և խիստ գաղտնի են պահվում այլադավաններիցայլադավաններից։
 
==Շեյխ Ադի (Շեյխ Ադի բին Մուսաֆեր)==