«Նվեր Սաֆարյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Նվեր Գևորգի Սաֆարյան''' ([[1907]] թ․ [[հոկտեմբերի 23]] <small> ([[հին տոմար]]ով՝ 10-ին)</small>, քաղաք [[Էրճիշ]], [[Վան]], [[Թուրքիա]] ― [[1982]] թ․ [[սեպտեմբերի 28]], [[Երևան]], [[Հայաստան]]), ականավոր ռազմական գործիչ, [[ԽՍՀՄ]] գեներալ-մայոր ([[1943]] թ․)։ ԽՍՀՄ կոմունիստական կուսակցության անդամ [[1930]]-ից, [[ՀՍՍՀ]] VII գումարման Գերագույն խորհրդի պատգամավոր։ Պարգևատրվել է Լենինի, Կարմիր դրոշի չորս, Սուվորովի 2-րդ աստիճանի, Կուտուզովի 2-րդ աստիճանի երկու և «Պատվո նշան» շքանշաններով։ Մասնակցել է [[Հայրենական մեծ պատերազմ]]ին ([[1941]]-[[1945]] թթ.), եղել է [[89-րդ Հայկական հրաձգային դիվիզիա|89-րդ (Թամանյան) դիվիզիայի]] հրամանատար։ 89-րդ դիվիզիան անցել է 3.700 կիլոմետր մարտական ուղի ([[Հյուսիսային Կովկաս]]ից մինչև [[Բեռլին]]) և նրա հրամանատարությամբ մասնակցել [[Բեռլինի ճակատամարտ]]ին։

Այնուհետ ընդունվում է [[Ալեքսանդր Մյասնիկյան]]ի անվան միացյալ զինվորական դպրոցը և ավարտում այն [[1927]] թ․, [[1940]]-ին՝ Մ․ [[Ֆրունզե]]ի անվան ռազմական ակադեմիան։ [[1927]]-ից եղել է Կ․ Ե․ [[Վորոշիլով]]ի անվան հայկական լեռնահրաձգային դիվիզիայի 3-րդ գնդի դասակի, [[1933]]-ից՝ վաշտի հրամանատար, [[1940]]-ին նշանակվել է [[Կիև]]յան հատուկ զինվորական օկրուգի 58-րդ դիվիզիայի 170-րդ գնդի շտաբի պետ։ [[Հայրենական մեծ պատերազմ]]ի սկզբին գերմանա-ֆաշիստական զավթիչների դեմ կռվել է սահմանամերձ [[Նադվոռնայա]] քաղաքի շրջանում։ [[1941]]-ի հոկտեմբերին նշանակվելով 218-րդ հրաձգային դիվիզիայի 658-րդ գնդի շտաբի պետ (նոյեմբերին՝ հրամանատար), այնուհետ մասնակցել է [[ուկրաինա]]կան [[Դնեպրոպետրովսկ]], [[Ստալինո]] քաղաքների պաշտպանությանը, աչքի ընկել հատկապես [[Վորոշիլովգրադ]]ի շրջանում մղված մարտերում։ [[1942]]-ի հունիսի 15-ից եղել է 295-րդ դիվիզիայի հրամանատարը, մարտնչել [[Կովկաս]]ի պաշտպանների շարքերում։