«Վհուկների ժամանակը»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
չ →‎Սյուժե: clean up oգտվելով ԱՎԲ
Տող 39.
[[Ֆիլմ]]ի իրադարձությունները տեղի են ունենում 16-րդ դարաշրջանում։ Հանրահայտ խաչակիրներ՝ Բեյմենն ու Ֆելսոնը վերադառնում են [[Եվրոպա]]յի արշավանքներից (Սույն [[արշավանք]]ի ժամանակ Բեյմենի ձեռքում մահանում է իր սիրած կինը, որից հետո էլ նա սկսում է մտածել, որ մարդկության ոչնչացումը Աստծո ձեռքերում չէ), որտեղ էլ վերջինս տարածված էր ժանտախտը։ Մահվան եզրին գտնվող Մարիբորը մեղադրում էր Դամբրուազին դասալքության մեջ, թեպետ խոստանում էր ներել միայն այն դեպքում, երբ նա կկատարեր իր հանձնարարած առաքելությունը, որը պահանջում էր իր մոտ բերել մի երիտասարդ գյուղացի կնոջ, որն էլ ըստ հոգևորականների կախարդ էր և Եվրոպայի [[եկեղեցի]]ներում տարածել էր ժանտախտ հիվանդությունը։ Բեյմենն ու Ֆելսոնը համաձայնվում են, սակայն Բեյմենն էլ իր նախապայմանն է առաջադրում, ասելով, որ աղջկան պետք է հանձնեն արդար դատավարության։
 
Էկհարտ ասպետի հետ միասին, [[քահանա]]յի, դիրիժոր Դեբելզակոմի հետ նրանք ուղեվորվումուղևորվում են երկար ճամփորդության։ Ուղևորության ժամանակ կարդինալն ու նրա ծառան՝ Կայը մահանում են, ովքեր նույնպես ուղարկվել էին [[խաչակիրներ]]ի հետ նրա համար՝, որպեսզի պահակախմբի հետ խնդիրներ չառաջանային։ Սկզբում խաչակիրները զրպարտում էին աղջկան, բայց շուտով, երբ նրանք ականատես են լինում մի շարք առեղծվածային միջադեպերի, սկսում են գալ այն եզրահանգմանը, որ քահանաները ճիշտ էին։ Բեյմենի և Ֆելսոնի տեղեկատուները մեկը մյուսի հետևից մահանում են։
 
Ժամանելով մենաստան` խաչակիրները տեսնում են, որ բոլոր վարդապետները մահացել են ժանտախտից։ Միայն մի աղոթագիրք կար, որը կարող էր չեղարկել և ոչնչացնել այդ կախարդանքը։
 
Աննան վերածվում է սատանայի և կենդանացնումէ բոլոր մահացած քահանաններին: Մահացածները սկսում եմ կռվել հօգուտ դիվային ուժերի: