«Բամբերգ»–ի խմբագրումների տարբերություն

[[Պատկեր:Altenburg bis Seesbruecke.jpg|մինի|Բամբերգի քարտեզը, 1617 թվական]]

 

Բամբերգը բաժանվում է մի քանի շրջանների՝ Լեռնային մաս, Կենտրոնական մաս (Կղզու հատվածը), Թոյերշթադ (Սբ. Գանգոլֆ), Վունդերբուրg, Գերոյթ, Հյուսիս (Սբ. Օտտո), Արևելք (Սբ. Հայնրիխ), Գարթենշթադ (Սբ. Կունիգուդա), Բրուկերսհոֆ, Բուգ, Բուգհոֆ, Գաուշթադ, Հիրշնոկ, Կրամերսֆելդ, Վիլդենզորգ։

 

|-

|VI շրջան

|align=center | 1923

|-

== Պատմություն ==

=== Պատմական ակնարկ ===

[[Պատկեր:Heinrich II und Kunigunde.JPG|մինի|Կայսերական զույգ՝ Հենրիխ II և Կունիգուդ]]

[[Պատկեր:Bamberger Reiter BW 2.JPG|մինի|Բամբերգցի ասպետ]]

Բամբերգի պատմությունը վկայող հնագույն մասունքները ամենայն հավանականությամբ 19-րդ դարում հայտնաբերված բամբերգյան կուռքերն են։

 

 

1007 թվականին Բամբերգում հիմնադրվել է եպիսկոպոսարանը Հենրիխ II-ի՝ Հենրիխ Ցենկերի որդու կողմից, և հենց նույն տարում նա հովանավորեց առաջին տաճարի հիմնադրումը, որը սակայն երկու անգամ ձախողվեց և տաճարը կառուցվեց այսօրվա՝ 13-րդ դարից մեզ հասած ճարտարապետությամբ։ 1430 թվականի հունվարին Բամբերգի վրա հարձակվեցին հուսիթները։ Վանականները տաճարի գանձերի հետ միասին տեղափոխվեցին Գիշբուրգ, իսկ եպիսկոպոսը վերադարձավ Կերնթեն։ Ունևոր քաղաքացիները փախուստի դիմեցին Ֆորշհայմ և Նյուրնբերգ։ Սակայն հուսիթները չգրավեցին Բամբերգը։ Երբ նրանք նվաճել էին [[Շեսլիթց]]ը, Բամբերգում մնացած արհեստավորները, բանվորներն ու գյուղացիները կողոպտեցին նախ և առաջ գինու պահեստները, ապա առանց հսկողության մնացած տներն ու վանքերը։ Դրանից շատ չանցած՝ մարկգրաֆ [[Ֆրիդրիխ I]]-ը հուսիթների առաջնորդ Անդրեաս Պրոկոպի հետ Ցվերնից ամրոցում զինադադար կնքեց, ըստ որի Բամբերգը պիտի 12.000 գուլդեն ռազմատուգանք վճարեր՝ կողոպուտի վնասները փոխհատուցելու համար։

2009 թվականի մայիսի 25-ին քաղաքը կառավարության կողմից ստացավ «Բազմազանության վայր» անվանումը։

 

Եկեղեցու իրավասությունից իշխանությունը վերցնելու և աշխարհիկ իշխանությանը հանձնելու և տարածաշրջանային բարեփոխումների ժամանակ Ֆրանկոնյան կայսրությունը պատրաստակամ էր ռազմական գործողությունների ժամանակ աջակցելու Բամբերգին, որը նրան զորքեր էր տրամադրում։ Դրանք կազմում էին Հոհենլոհի և Ֆերնթհայլի զորագնդերը, ինչպես նաև ֆրանկոնյան հրետանու մի հատված<ref>[http://www.kb5ir.de/ Բամբերգի 5-րդ զորագունդը]</ref>։ Բամբերգը բավականին վատ էր պաշտպանված և Յոթնամյա պատերազմում երեք անգամ գրավվել է պրուսական զորքերի կողմից՝ Բամբերգի կառավարիչին չեզոքություն պահպանել տալու համար, ում խոսքն արքունիքում ծանրակշիռ նշանակություն ուներ։

 

Բամբերգի հիմնական զորագնդերն էին 5-րդ հետևակայինը և Բավարական բանակի 1-ին զորագունդը՝ «Sekt-Ulanen» մականունով (1872 թվականից սկսած)։ [[Առաջին համաշխարհային պատերազմ]]ից առաջ Բամբերգի հեծելազորը մասնակցել է Լագարդի ճակատամարտին։ Երկու զորագնդերն էլ մինչև 1918 թվականը մնացել են Բամբերգում։ 1919 թվականից այն վերածվեց Ռայխի բանակի 17-րդ կայազորի։ [[Նացիոնալ-սոցիալիստական ​​գերմանական բանվորական կուսակցություն|Նացիոնալ-սոցիալիստական ռեժիմի]] ներքո բանակի վերազինումը իր հետ բերեց նոր շինությունների ու զորանոցի կառուցման։ 1945 թվականից Բամբերգում այլևս գերմանական զորաբանակ չկար։ Դրա փոխարեն ԱՄՆ իր տիրապետության տակ վերցրեց զորանոցը` միչև 2014 թվականին Բամբերգից իր հեռանալը<ref>[http://www.br.de/nachrichten/oberfranken/inhalt/bamberg-kaserne-fluechtlinge-asyl-appell-100.html Զորանոցը` սկզբում չնախատեսված փախստականների համար ] br.de, 2014 թվական, սեպրեմբերի 4.</ref>։ Առաջացած փոխարկման տարածքների բաժանման հարցը դրվեց հանրային քննարկման<ref>[http://www.infranken.de/regional/bamberg/Konversion-Jetzt-sollen-die-Buerger-mitreden;art212,450298/ infranken.de-ի 2013 թվականի հունիսի 2-ի թողարկումը՝ „Die Ami genga: Jetzt sollen die Bürger mitreden“]</ref> 2014 թվականի հունվարին Բամբերգի ու Անշարժ գույքի դաշնային ինստիտուտի միջ կնքվեց համաձայնագիր, ըստ որի՝ 2015 թվականի մարտին արդեն հնարավոր կլինի այդ տարածքների հինգ հատվածի միացումը Բամբերգին<ref>[http://www.nordbayern.de/region/bamberg/bamberger-konversion-stadt-ubernimmt-100-us-wohnungen-1.3401458?searched=true/ Nordbayern.de-ի 2014 թվականի հունվարի 17-ի զեկույցը]</ref>։

2014 թվականի հոկտեմբերից ԱՄՆ-ի նախկին տիրապետության «ՆԱՏՕ-ավան» գոտին 149 տնտեսությամբ քաղաքակիրթ շահագործման հանձնվեց։ Դրա զարգացումը քաղաքի միջոցով արդեն իսկ իրականանում է<ref>[https://www.stadt.bamberg.de/index.phtml?object=tx|1829.52&ModID=7&FID=1829.8317.1&&sNavID=1829.736&mNavID=1829.736&La=1 «ՆԱՏՕ-ավան»-ը արդեն քաղաքակիրթ շահագործման է հանձնվել]</ref>

1970 թվականի հունվարի 1-ին Կրամերսֆելդի և Բրուկերթսհոֆի մի մասը միացավ Հալշթադ վարչական շրջանին։ 1972 թվականի հուլիսի 1-ին Բամբերգի վարչական բարեփոխումների շրջանակներում հետևեց Բուգ, Գաուշթադ, Վիլդենզորգ համայնքների միացումը Շթրուլենդորֆին, ապա՝ Հիրշնոկ համայնքի միացումը Գունդելսհայմին<ref>{{cite book| author = Wilhelm Volkert | title = Handbuch der bayerischen Ämter, Gemeinden und Gerichte 1799–1980 | year = 1983 | publisher = C. H. Beck’sche | place = München | ISBN = 3-406-09669-7 | pages = 600}}</ref>

 

[[Պատկեր:Bamberg Bevoelkerungsentwicklung.svg|մինի|Բամբերգի բնակչության աճը 1599-2012 թվականներին]]

 

Մինչև 1939 թվականը բնակչության թիվն աճեց մինչև 59.000։ [[Երկրորդ համաշխարհային պատերազմ]]ից կարճ ժամանակ անց քաղաքի գերմանական արևելյան շրջաններից փախստականները և աքսորյալները բնակչության թիվը 1945 թվականի դեկտեմբերին 16.000-ից հասցրեցին 75.000-ի։ 1953 թվականին քաղաքի բնակչության թիվը հասավ պատմության մեջ ամենաբարձր ցուցանիշին՝ 77.000-ի։ Մինչև 1972 թվականի հունիսը թիվը կրկին կրճատվեց մինչև 69.000։ 2006 թվականի հունիսի 30-ի մարդահամարի տվյալներով բնակչության թիվը հասնում էր 70.063-ի։