«Սպիտակի շրջան»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
չ →Տնտեսություն: կետադրություն և բացատներ, փոխարինվեց: ն,շ → ն, շ oգտվելով ԱՎԲ |
չ կետադրական, փոխարինվեց: → (2) |
||
Տող 41.
|Լայնք =
|Երկայնք =
-->
|Վարչական միավորի քարտեզ =
|Պատմական շրջան = [[Գուգարք]]
Տող 93 ⟶ 94՝
[[Հայաստան]]ում խորհրդային կարգերի հաստատումից հետո Համամլուի գավառակը մտավ Լոռի-Փամբակի գավառի մեջ։ Շրջանի առաջին կոմբջիջը ստեղծվել էր [[1919]] թվականի [[հոկտեմբեր]]ին, Համամլու կայարանում։ Այն ընդհատակյա աշխատանք է տարել աշխատավորության շրջանում, սերտ կապեր հաստատել Ալեքսանդրապոլի և Ղարաքիլիսայի գավառային կազմակերպությունների հետ։ Սպիտակի շրջանում խորհրդային իշխանություն է հաստատվել [[1920]] [[դեկտեմբեր]]ին (Համամլուում՝ [[դեկտեմբերի 5]]-ին), երբ 11-րդ կարմիր բանակի ջոկատները Ղարաքիլիսայի կողմից մտել են շրջանի տարածքը։
[[1921]]-[[1930]] թվականին Սպիտակի շրջանի տարածքը բաժանված էր Ալեքսանդրապոլի և Ղարաքիլիսայի գավառների միջև, և կուսակցական աշխատանքը այնտեղ տարվում էր համանուն գավկոմների, իսկ [[1930]]-[[1937]] թվականներին՝ Լենինականի և Կիրովականի կուսշրջկոմների ղեկավարությամբ։ [[1938]] թվականից սկսած շրջանի կուսակցական
[[1985]] թվականի [[հունվարի 1]]-ի դրությամբ 92 սկզբնական կուսկազմակերպություններում հաշվվում էր [[1981]] անդամ և 97 անդամության թեկնածու։ [[1921]] թվականին ստեղծված Սպիտակի շրջանի ԼԿԵՄ կազմակերպությունը [[1985]] թվականի [[հունվար]]ին ուներ 113 սկզբնական կազմակերպություն՝ 10547 կոմերիտականով։ Լույս էր տեսնում «Լուսարձակ» շրջանային թերթը։
Տող 107 ⟶ 108՝
Շրջանի ցածրադիր մասերին բնորոշ է երկարատև չափավոր զով [[ամառ]]ը և մեղմ [[ձմեռ]]ը, լեռների բարձրադիր մասերին՝ կարճատև զով ամառը և ցուրտ ձմեռը։ Միջին տարեկան ջերմաստիճանը 7-8 °C է, լեռնային բարձրադիր շրջաններում՝ 2-3 °C։ [[Հունվար]]ի միջին ջերմաստիճանը -6 °C է, նվազագույնը՝ -30 °C։ հուլիսի միջին ջերմաստիճանը 17-18 °C է, առավելագույնը՝ 33 °C։ Տեղումների տարեկան քանակը 500-550 մմ է (առավելագույնը՝ [[գարուն|գարնանը]]), գոլորշունակությունը՝ 900 մմ։ Ձնածածկույթի միջին հաստությունը 18-20 սանտիմետր Է, ձնածածկույթով օրերի թիվը՝ 75-80։ Շրջանի խոշոր գետը Փամբակն է՝ [[Ջրաշեն]] և [[Չիչկան]] վտակներով։ Գետերն օգտագործվում են [[ոռոգում|ոռոգման]] նպատակով։ Չիչկան գետից սկիզբ առնող [[Նալբանդի ջրանցք]]ը ոռոգում է Սեծ Պարնիի գոգհովիտը (2210 հա)։ Փամբակ գետի վրա կան մի քանի ջրհան կայաններ ([[Դեղասար]]ի, [[Սարահարթ (գյուղ)|Սարահարթի]], Սպիտակի, [[Ղուրսալի]]ի, [[Սարալ]]ի), որոնք ոռոգում են մոտ 1000 հա հողատարածություն։ Հողաբուսական ծածկույթում առկա է բարձունքային գոտիականությունը։
Գերակշռում են չափավոր խոնավ [[տափաստան]]ային [[լեռնակարբոնատային հողեր]]ն ու տիպիկ [[սևահողեր]]ը (սակավազոր, թույլ զարգացած սևահողերի կոմպլեքսով), ցածրադիր մասերում՝ գետային ալյուվիալ հողերը, նախալեռնային շրջաններում՝ [[կարբոնատ]]ային բաց շագանակագույն, լեռնային բարձրադիր վայրերում՝ [[լեռնամարգագետնային հողեր]]ը։
== Տնտեսություն ==
|