«Վալտեր Բոթե»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չNo edit summary
չNo edit summary
Տող 2.
'''Վոլտեր Վիլհելմ Գեորգ Բոթե''' ({{lang-de|Walther Wilhelm Georg Bothe}}) ({{ԱԾ}}), գերմանացի միջուկային ֆիզիկոս, ով 1954 թվականին կիսել է [[ֆիզիկայի Նոբելյան մրցանակ]]ը [[Մաքս Բորն]]ի հետ։
 
1913-ից 1930 թվականներին միացել է Ռեյխի ֆիզիկայի և տեխնոլոգիայի ինստիտուտում գործող ռադիոակտիվության լաբարատորիային, աշխատանքի վերջին տարիներին ղեկավարել է լաբարատորիան։ Առաջին համաշխարհային պատերամում՝ 1914 թվականից, ծառայել է բանակում, ռուսների մոտ գերևարվելուց հետո Գերմանիա է վերադարձել 1920 թվականին։ Վերադառնալով լաբարատորիա՝ նա մշակել և փորձարկել է [[Քոմփթոնի էֆեկտ|Քոմփթոնի էֆեկտը]], [[տիեզերական ճառագայթներ|տիեզերական ճառագայթները]], միջուկային ռեակցիաներն ուսումնասիրող պատահականություններիհամընկման մեթոդներ, և ճառագայթման [[մասնիկ-ալիքային երկվություն|մասնիկ-ալիքային երկվությունը]], ինչի համար ստացել է ֆիզիկայի Նոբելյան մրցանակ։
 
1930 թվականին դարձել է [[Գիսենի համալսարան|Գիսենի համալսարանի]] ֆիզիկայի ֆալուլտետի տնօրեն։ 1932 թվականին դարձել է [[Հեյդելբերգի համալսարան|Հեյդելբերգի համալսարանի]] ֆիզիկական և ռադիոլոգիական ինստիտուտի տնօրեն, սակայն «<nowiki/>[[deutsche Physik]]<nowiki/>» շարժման տարրերի պատճառով կորցրերել է պաշտոնը։ Գերմանիայից իր գաղթը կանխելու համար նրան նշանակել են Հեյդելբերգում գտնվող բժշկական հետազոտությունների Կեյսեր Վիլհելմի ինստիտուտի ֆիզիկայի ինստիտուտի տնօրեն։ Այստեղ Բոթեն կառուցում է Գերմանիայում առաջին գործող [[ցիկլատրոն]]ը։ Բացի այդ, նա ղեկավարում է գերմանական միջուկային նախագիծը (Uranium Club), որը սկսել է գործել 1939 թվականից՝ բանակի հրետանային գերատեսչության վերահսկողության ներքո։