«Հավերժական մարդը»–ի խմբագրումների տարբերություն
Նոր էջ «250px|մինի|Չեստերսոնը աշխատելիս {{Տեղեկաքարտ Գիրք |անուն = Հավերժական մարդը...»: |
(Տարբերություն չկա)
|
07:27, 26 Հունիսի 2015-ի տարբերակ
Հավերժական մարդը , քրիոստոնեական գաղափարները շեշտադրող գիրք է: Գրվել է Գ.Չեստերսոնի կողմից և տպագրվել է 1925 թվականին: Վերջինիս Հ. Ջ. Ուելսի «Պատմության պլանավորում» (The Outline of History) գրքի նմանակն էր, քանի որ երկուսում էլ քննարկվում են մարդկային կյանքի, քաղաքակրթության՝ որպես կենդանուց դեպի մարդը զարգացման փուլ, Հիսուս Քրիստոսի՝ որպես խարիզմատիկ անձի մասին: Չեստերսոնը մանրամասնություններով ներկայացնում է իր սեփական հոգու ճանապարհորդությունը օրթոդոքս ուղղությունում, բայց իր գիքում նա աշխատում է ցույց տալ հոգու շրջագայությունը հատկապես Արևմտյան երկրներում:
Հավերժական մարդը The Everlasting Man | |
|---|---|
| Հեղինակ | Գիլբերտ Չեստերսոն |
| Տեսակ | գրավոր աշխատություն |
| Ժանր | էսսե |
| Թեմա | քրիստոնեական ջատագովություն |
| Բնօրինակ լեզու | անգլերեն |
| Հրատարակումներ կամ թարգմանություններ | 1925 |
| Հրատարակման տարեթիվ | 1925 |
| Թվային տարբերակ | gutenberg.net.au/ebooks01/0100311.txt |
Ընդկանուր պատկերացում
Հիմք ունենալով էվոլյուցիայի ընդհանուր պատկերացումները Ուելսի և մյուսների կողմից՝ մարդն ուղակի կենդանականի այլընտրանքային օրինակ է և Հիսուսը՝ ոչ այն ինչ, քան նույնպես սովորական մարդ էր: Չեստերսոնի թեզերը՝ իր գիքի Առաջին մասում՝ «Կերտվածքը, ով մարդ է կոչվում»-ում (On the Creature Called Man) նա բացատրումէ, որ մարդը սովորական կենդանի է, բայց տարբերությամբ, որ ավելի տարօրինակ է մնացած կենդանիներից: Երկրորդ մասում Չեստերսոնը բանավիճում է, որ եթե Հիսուսը եղել է հերթական մարդկային առաջնորդ, ապա քրիստոնեությունը և եկեղեցին՝ մարդկային հերթական կրոններ ու հավատքներ են: Գրքում նա ասում է, որ հավատում է, թե իրականում անցյալը մի այնպիսի բան է, որը ստիպում է մարդը հեռանում է բնությունից, քաղաքակրթությունը՝ բարբարոսականությունից, կրոնը՝ միֆից և մեր սեփական, անձնական կրոն-հավատքը դառնում է ընդհանուր աշխարհի հավատքը:
Ազդեցությունը Ս. Ս. Լեվիսի վրա
Լեվիսը[1] ստեղծեց Հավերժական մարդը, և 1950 թվականին այն կոչեց «Ամենատարախված ապոլոգիկ գրվածք, որը նա գիտե»: Դրանից հետո գիրքը հայտնվեց տասը լավագույն գրքերի մեջ, որոնք ցնցել են Լեվիսին և իր փիլիսոփայական մտածելակերպը: