«Համլետ Գևորգյան (պատմաբան)»–ի խմբագրումների տարբերություն

{{վիքիֆիկացում}}Ծնվել է [[1951]] թ. մարտի 1-ին [[Ապարանի շրջան]]ի [[Մելիք]] գյուղում։ [[1968]] թ. ավարտել է դպրոցը։ 1970-1972 թթ. ծառայել [[ԽՍՀՄ]] բանակում։ 1972-1974 թթ. աշխատել է որպես բանվոր։ 1974-1979 թթ. սովորել է ԵՊՀ Պատմության ֆակուլտետի փիլիսոփայության բաժնում։ 1979-1982 թթ. աշխատանքի է անցել Նաիրիի շրջանի թիվ 5 երեկոյան դպրոցում որպես ուսմասվար։ Միաժամանակ փիլիսոփայություն է դասավանդել [[Երևանի Պոլիտեխնիկական ինստիտուտ]]ում։ 1982-1991 թթ. եղել է ուսուցիչների կատարելագործման հանրապետական ինստիտուտի հասարակագիտության ամբիոնի ավագ դասախոս։ 1991 թ. ընտրվել է ՙՀայ շինական՚ բարեգործական միության նախագահ։ Զուգահեռաբար հայոց պատմություն է դասավանդել [[ԵՊՀ Իջևանի մասնաճյուղ]]ում և [[Վալերի Բրյուսովի անվան օտար լեզուների ինստիտուտ]]ում։ Մասնակցել է Արցախյան պատերազմին։ Պարգևատրվել է ՙՇուշիի ազատագրման՚ և ՙ[[Դրաստամատ Կանայան]]՚ մեդալներով։ Պաշտպանել է թեկնածուական և դոկտորական ատենախոսություն։ 1999 թ.-ից աշխատում է ՀՀ ԳԱԱ փիլիսոփայության և իրավունքի ինստիտուտում որպես ավագ գիտաշխատող։ 2002 թ.-ից համատեղության կարգով ԵՊՃՀ-ի պատմության և քաղաքագիտության ամբիոնի դասախոս է, 2006 թ.-ից` դոցենտ։ Հեղինակ է 8 պատմագիտական մենագրության (ՙ[[Նիկոլ Դուման]]՚ (Երևան, 2002, 2003), ՙ[[Դրո՚]] (Երևան, 1999, 2000, 2007), ՙ[[Սեբաստացի Մուրադ]]՚ (Երևան, 2003), ՙ[[Սեդրակ Ջալալյան]]՚ (Երևան, 2009), ՙԱզատագրական պայքարի հերոսապատումից՚ (Երևան, 2006), ՙէջեր հայոց ազատամարտի՚ (Երևան, 2005, 2010), ՙՊետոն՚ (Երևան, 1994), ՙ[[Յապոն]] (Հովհաննես Պարոնյան). գործը և հուշերը՚ (Երևան, 2011), 3 գիտաուսումնական աշխատանքների և բազմաթիվ հոդվածների։ 2011 թ. պաշտպանել է դոկտորական ատենախոսություն, 2012 թ. ստացել պրոֆեսորի գիտական կոչում։▼