«Ալեքսանդր Լիտվինենկո»–ի խմբագրումների տարբերություն

[[1998]] թվականի [[նոյեմբեր]]ին, ՖՍԲ-ի մի շարք համախոհ սպաների հետ հրապարակայնորեն հայտարարել է, որ վերադաս անձինք մեկ տարի առաջ բանավոր հրամայել էին սպանել ռուս [[օլիգարխ]] [[Բորիս Բերեզովսկի|Բորիս Բերեզովսկու]]ն։ Կատարած հայտարարություններից հետո նախագահ Պուտինի հրամանով թիմակիցների հետ միասին հեռացվել է ՖՍԲ-ի շարքերից։ [[1999]] թվականի [[մարտ]]ին պաշտոնական դիրքի չարաշահման մեղադրանքով ձերբակալվել է, սակայն ապացույցների բացակայության պատճառով ազատվել [[կալանք]]ից նույն տարվա [[նոյեմբեր]] ամսին, սակայն րոպեներ անց կրկին ձերբակալվել և կալանքի տակ մնացել մինչև [[2000]] թվականը։ Քրեական հետապնդումների պատճառով ընտանյոք հանդերձ փախել է [[Մեծ Բրիտանիա]]՝ տեղական իշխանությունների կողմից [[2001]] թվականին ստանալով քաղաքական ապաստան։ Լոնդոնում աշխատել է որպես լրագրող, հեղինակել աշխատություններ, ինչպես նաև խորհրդատվական գործունեություն ծավալել բրիտանական հետախուզական բյորուներում։

 

 

[[2006]] թվականի [[նոյեմբերի 1]]-ին Լիտվինենկոյի առողջական վիճակը խիստ վատթարանում է։ Հոսպիտալացվելուց և բժշկական ախտորոշումից հետո պարզ է դառնում, որ Լիտվինենկոյին թունավորել են [[պոլոնիում-210]] [[Ռադիացիա|ռադիոակիվ]] նյութով<ref name="armen" /><ref name=hayeli>{{cite news|url=http://hayeli.am/article/249574|date=Մարտի 21, 2008|title=Բերեզովսկին, Լիտվինենկոն եւ Հոկտեմբերի 27-ը|publisher=«Հայելի ակումբ»|accessdate=հունիսի 7, 2015|last=Դավթյան|first=Էդիտա|quote=եթե պոլոնիում-210-ն ընկնում է մարդու օրգանիզմ՝ ներարկման կամ ինհալյացիայի ճանապարհով, ապա ախտահարում է անխտիր բոլոր օրգանները։ Պոլոնիում-210-ի 50-90%-ը մարդու օրգանիզմից դուրս է գալիս բնական ճանապարհով։ Մնացած 10-50%-ը թափանցում է արյան մեջ եւ տարածվում ողջ մարմնով` հիմնականում խտանալով փայծախում, երիկամներում եւ լյարդում}}</ref>։ Ի վերջո, [[նոյեմբերի 23]]-ին Լիտվինենկոն կնքում է [[մահ]]կանացուն՝ դառնալով բժշկությանը հայտնի պոլոնիում-210-ով թունավորված սուր ճառագայթային համախտանիշի առաջին զոհը<ref>[http://www.guinnessworldrecords.com/world-records/first-murder-by-radiation «Առաջին սպանությունը ռադիացիայի միջոցով»]</ref>։ Լիտվինենկոյի թունավորման և մահվան վերաբերյալ առաջ են քաշվել մի շարք վարկածներ. ըստ բրիտանական հետաքննության, Լիտվինենկոյի սպանության մեջ գլխավոր կասկածյալ էր համարվում Ռուսաստանի դաշնային պաշտպանության ծառայության սպա Անդրեյ Լուգովոյը։ Հետաքննության նպատակով Բրիտանիայի կառավարությունը Ռուսաստանից պահանջում է արտահանձնել Լուգովոյին, ինչը հակասում էր Ռուսաստանի սահմանդարությանը, որն ուղղակիրեն արգելում է Ռուսաստանի քաղաքացու հանձնումն այլ պետության՝ առանց Ռուսաստանին գործի առընչությամբ որևէ վկայություն տրամադրելուն։ Արտահանձնումը մերժելուց հետո, երկրների միջև տեղի է ունենում հարաբերությունների սառեցում։