«Ստեփան Դեմուրյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

Ստեփան Դեմուրյանը ծնվել է 1872 թվականին, Թիֆլիսում, ձկնորսի ընտանիքում։ [[XIX դար|XIX դ]] վերջին Թիֆլիսը մտնում է Ռուսական Կայսրության կազմում։ Մոր ջանքերով 1883-1892 թվականներին խմբավարություն, երգ-երաժշտություն է սովորումսովորել [[Ներսիսյան դպրոց]]ում։ում, 1892 թվականին դասեր է առնումթվականին՝ [[Մակար Եկմալյան]]ի մոտ։ 1898 թվականին մեկնումմեկնել է [[Սանկտ Պետերբուրգ|Պետերբուրգ]], ընդունվումընդունվել կոնսերվատորիա, սովորումվոկալ էարվեստ սովորել Ս. Գաբելի մոտ՝ վոկալ արվեստ։մոտ։ Մասնավոր կարգով զբաղվել է նաև կոմպոզիցիայով։ Դասերի ծախսերը հոգացել է [[Ալեքսանդր Սպենդիարյան]]ը։ 1901 թվականին ստիպված վերադառնումվերադարձել է հայրենիք՝ անավարտ թողնելով ուսումը և նորից սկսում էսկսել աշխատել։

ԻբրևԴեմուրյանը երգ-երաժշտությաներաժշտություն դասատուէ և խմբավար դեմուրյանն աշխատել էդասավանդել [[Շուշի]] քաղաքի թեմական և Մարիամյան դպրոցում (1892-1917, ընդմիջումներով), Գորիում՝ 1895-1898, Ռուսաստանի, Անդրկովկասի և Հյուսիսային կովկասի զանազան քաղաքներում (1903-1924թթ1924), [[Բաքու|Բաքվում]] (1924-1926), [[Խաչատուր Աբովյանի անվան թիվ 2 դպրոց|Երևանի Աբովյանի]] և Միասնիկյանի դպրոցներում (1926-1934)։

1921 թվականին Դեմուրյանն աշխատումաշխատել է Պյատիգորսկում որպես ուսուցիչ։ Այնտեղ նաուսուցիչ, անվճար համերգներ է տալիստվել կարիքավոր ընտանիքների համար և բեմադրում էբեմադրել [[Արմեն Տիգրանյան]]ի [[Անուշ (օպերա)|Անուշ օպերա]]ն։

Դեմուրյանների տունը հավաքատեղի էրէ եղել հայ մտավորականներից շատերի համար։ Այստեղ կարելի էր հանդիպելհամար՝ կոմպոզիտորներ [[Ռոմանոս Մելիքյան]]ին, [[Արամ Քոչարյան]]ին, [[Սպիրիդոն Մելիքյան]]ին, [[Մարտին Մազմանյան]]ին, երգչուհի [[Արուս Բաբայան]]ին, երգիչ [[Պավել Լիսիցյան]]ին և երաժշտագետ [[Ռուբեն Թերլեմեզյան]]ին, գրողներ [[Չարենց]]ին, [[Ազատ Վշտունի]]ին, [[Գուրգեն Մահարի]]ին, դերասաններ [[Ջանան]]ին և [[Հրաչյա Հերսիսյան]]ին, ռեժիսոր [[Վարդան Աճեմյան]]ին և ճարտարապետ [[Գևորգ Քոչար]]ին, նկարիչ [[Միքայել Արուտչյան]]ին։։

Մահացել է 1934 թվականին հունվարի 13-ին կարճատև, տառապալից հիվանդությունից (արյան զեղում)<ref>{{cite book|author=|title=Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր առաջին, Երևան, 2005}}</ref>։

Ստեփան Դեմուրյանի գործունեությունը կարող ենք բնորոշել իբրև լուսավորչական։ Այն փաստորեն շարունակությունն էր հայ իրականության մեջ դեռևս XIX դարի կեսերից սկսված ազգային ինքնաճանաչման գործընթացի, որը ստեղծագործական լայն ասպարեզ բացեց մշակութային տարբեր բնագավառներում։ Դեմուրյանն իր ստեղծագործական կյանքի ընթացքում հավաքեցհավաքել և կորստից փրկեցփրկել է հայ երգի բազմաթիվ նմուշներ, կրթական գործունեություն ծավալեցէ ծավալել, պրոպագանդեցպրոպագանդել երգ-երաժշտություն, փորձեցփորձել իր ուժերը երաժշտական տեսության բնագավառում, ներդաշնակեցներդաշնակեցրել ժողովրդական երգեր և վերջապես, հորինեցհորինել իր սեփական ստեղծագործությունները։ Դեմուրյանի ստեղծագործական գործունեությունը հիմնականում ծավալվել է անսամբլային ժանրում։