«Վհուկների ժամանակը»–ի խմբագրումների տարբերություն

[[Ֆիլմ]]ի իրադարձությունները տեղի են ունենում 16-րդ դարաշրջանում։ Հանրահայտ խաչակիրներ՝ Բեյմենն ու Ֆելսոնը վերադառնում են [[Եվրոպա]]յի արշավանքներից (Սույն [[արշավանք]]ի ժամանակ Բեյմենի ձեռքում մահանում է իր սիրած կինը, որից հետո էլ նա սկսում է մտածել, որ մարդկության ոչնչացումը Աստծո ձեռքերում չէ), որտեղ էլ վերջինս տարածված էր ժանտախտը։ Մահվան կարդինալումեզրին գտնվող Մարիբորը մեղադրում էր Դամբրուազին դասալքության մեջ, թեպետ խոստանում էր ներել միայն այն դեպքում, երբ նա կկատարեր իր հանձնարարած առաքելությունը, որը պահանջում էր իր մոտ բերել մի երիտասարդ գյուղացի կնոջ, որն էլ ըստ հոգևորականների կախարդ էր և Եվրոպայի [[եկեղեցի]]նորումներում տարածել էր ժանտախտ հիվանդությունը։ Բեյմենն ու Ֆելսոնը համաձայնվում են, սակայն Բեյմենն էլ իր նախապայմանն է առաջադրում, ասելով, որ աղջկան պետք է հանձնեն արդար դատավարության։

Ժամանելով մենաստան` խաչակիրները տեսնում են, որ բոլոր վարդապետները մահացել են ժանտախտից։ Միայն մի աղոթագիրք կար, որը կարող էր չեղարկել և ոչնչացնել այդ կաղարդանքը։կախարդանքը։ Այն հանդիսանում էր մի ուժեղ դեմոնի տեսքով, ով մի կաղարդ էր առանձնացած մյուս գյուղացիներից (պարզվում է, որ քահանայի ծիսակատարության ժամանակ Աննան՝ կախարդը, ընդհատում է ծիսակատարութհունը, վերջինս Բեյմենին ազատելով սարսափից և վատ տեսիլքներից. այդ բանից հետո ցնցված Դեբելզակը ասում է «Այս կինը կախարդ չէ, նա կախարդ չէ...» և սկսում են շարունակել արարողությունը)։

Ֆիլմի վերջում ցուցադրվում է այն տեսարանը, որտեղ Կայն ու [[Աննա]]նԱննան կանգնած են Դեբելզակի, Բեյմենի և Ֆելսոնի գերեզմանի շիրմաքարի առջև։ Աննան խնդրում է Կային պատմել իր փրկիչների մասին, որից հետո էլ գեղեցիկ անիմացիաների տեսքով փակվում է [[գիրք]]ը պատմական գիրքը։