«Թոմաս Սթեռնս Էլիոթ»–ի խմբագրումների տարբերություն

=== Ալֆրեդ Պրաֆրոկի սիրո երգը ===

 

Պոեմում նկարագրվում է Պրաֆրոկի գիտակցական փորձը՝ ողբալով նրա ֆիզիկական և մտավոր անգործունեությունը, նրա կյանքում կորցրած հնարավորությունները և հոգևոր առաջխաղացման պակասը՝ անընդհատ ունեցած մարմնական [[Սեր|սիրո]] պակասի հետ։ Քննադատական կարծիքներ կան՝ արդյոք պատմիչը լքում է իր նստավայրը պատմելու ընթացքում։ Նկարագրված վայրերը կարող են մեկնաբանվել որպես իրական ֆիզիկական փորձառություններ, մտավոր հուշեր, կամ անգիտակից մտքի սիմվոլիկ պատկերներ։

Պոեմի կառուցվածքի վրա մեծամասամբ ազդել է Էլիոթի [[Դանթե]]ի ակտիվ ընթերցանությունը, ինչպես նաև մի շարք այլ գրական աշխատանքներ՝ ներառյալ [[Համլետ (ողբերգություն)|Համլետը]]։

 

Գրող Ռոնալդ Բուշը նշում է, որ Էլիոթի սկզբնական բանաստեղծությունները ունեն յուրօրինակ և համոզիչ էֆեկտ։ Կոնրադ Էյկենը հիացած էր,"Ինչքան դիպուկ և ամբողջական է ամեն ինչ ամենասկզբից։ Ամենսկզբից կա ամբողջականություն"։ <ref name="english.illinois.edu">Bush, Ronald. "T.S. Eliot". American National Biography. Ed. John A Garraty and Mark C. Carnes. New York: Oxford University Press, 1999.[http://www.english.illinois.edu/maps/poets/a_f/eliot/life.htm].</ref>

Չարլզ Պովելը բացասականորեն էր արտահայտում իր քննադատությունը Էլիոթի նկատմամբ՝ նրա բանաստեղծությունները անվանելով անըմբռնելի։ <ref>Powell, Charles. "So Much Waste Paper". Manchester Guardian. 31 October 1923.</ref> "Թայմ" ամսագրի գրողները նմանապես շփոթված էին "Ամայի երկիրը" պոեմից։ <ref>Time. 3 March 1923, 12.</ref> Օրինակ Ջոն Ռենսոմը բացասական էր վերաբերվում այս պոեմին, սակայն նաև չէր ժխտում, որ Էլիոթը տաղանդավոր գրող է։ <ref>Ransom, John Crowe. "Waste Lands". New York Evening Post Literary Review. 14 July 1923. 825-26.</ref>

"Քառյակներ"-ի հրատարակումից հետո Էլիոթի համբավը իր գագաթնակետին էր։