«Սեմական լեզուներ»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
չ →Կենդանի լեզուներ: կրճատումների բացում՝, փոխարինվեց: մլն → միլիոն (3) oգտվելով ԱՎԲ |
չ կետադրություն և բացատներ, փոխարինվեց: ւ ՝ ե → ւ՝ ե (15) oգտվելով ԱՎԲ |
||
Տող 10.
== Սեմական լեզուներին բնորոշ հատկանիշներ ==
[[Պատկեր:Ugaritic Chart of Letters.svg|մինի|աշխարհի առաջին այբուբեն՝ ուգարիտերեն]]
* Սեմական լեզուներին բնորոշ հատկանիշներն են ձայնավորների սահմանափակ քանակը սկզբնապես՝ ա, ի,
* Բայի արմատը և բայածանցյալ անունները սովորաբար կազմված են երեք բաղաձայնից, որոնք կրում են հիմնական բառային իմաստը այն ժամանակ երբ ձայնավորումը ինչպես նաև վերջածանցները, նախածանցներն ու միջնածանցները պարզաբանում են նշանակությունը և տալիս քերականական կարգ։ Օրինակ, արաբերեն քաթաբա՝ նա գրում էր, քութիբա՝ գրված է աքթաբա՝ ստիպեց գրել,
* Տարբերվում են երկու
Հին աքքադական լեզվում վեց հոլով կա, հին սեմական լեզուներում կա երեք
* Գոյություն ունեն երկակի և հոգնակի թվեր։ Վերջինս հարավ սեմական լեզուներում մեծամասամբ դուրս են մղվում տարբեր տեսակի հավաքական գոյականների միջոցով, որոնք կազմվում են հիմքի ձայնադարձմամբ ՝ «կոտրված հոգնակի»
Ածականները երբեմն տարբերվում են յուրահատուկ վերջավորություններով, բայց հիմնականում հոգնակի թվի այլ կազմությամբ ինչպես նաև շարահյուսորեն։
Տող 24.
# Ինքնուրույն անձնական. անձնական դերանունները որոշ լեզուներում հոլովվում են, օգտագործվում են սուբյեկտի դեմքը, որոշ լեզուներում նաև օբյեկտը նշելու համար, բայց պարտադիր չեն համարվում։
# Ինքնուրույն ստացական (արխայիկ, հազվադեպ)։
#
# Հարցական
# Հարաբերական-հաճախ նրանք nota genetivi են, այսինքն մասնիկներ, որոնք կապում են որոշիչը որոշյալի հետ։
[[Պատկեր:Syriac Sertâ book script.jpg|մինի|[[Արամեերեն]]]]
* Բայում արտահայտվում են սուբյեկտի դեմքի, թվի, սեռի կարգերը /գործողության օբյեկտը կարող է արտահայտվել դերանվանային վերջավորությամբ/, ինչպես նաև ժամանակը, խոնարհումը/միայն սեմական մեռած լեզուներում/։ Սովորաբար գոյություն ունեն բայի երկու
== Սեմական լեզուներ ==
Տող 36.
[[Պատկեր:Ebla clay tablet.jpg|մինի|[[Էբլայերեն]]]]
Սեմական լեզուները ընդունված է բաժանել երկու խմբի՝ կենդանի և մեռած։
* Մեռած լեզուների շարքին է դասվում [[աքքադերեն]]ը՝ ասորա-բաբելոնյան լեզուն, հայտնի մթա 3րդ հազարամյակում, գործածությունից դուրս է եկել մեր թվարկության սկզբներին։ Տարածված է եղել
* [[Էբլայերեն]] կամ [[Էբլա]]յի լեզու, 1970-ական թթ. Հյուսիս-Արևմտյան [[Սիրիա]]յում գտնված սեպագիր արձանագրության լեզու։ Արձանագրությունը թվագրվում է մթա 3րդ հազարամյակին։
* Ամորեական լեզու - շումերական և աքքադական սեպագիր արձանագրություններում առկա են այս լեզվով գրված անձնական անուններ, տարածված է եղել մթա 3րդ- 2րդ հազարամյակում Հյուսիս-Արևմտյան Սիրիայում և Արևմտյան Միջագետքում։
Տող 46.
* Հին հարավարաբական լեզուներ, այլ կերպ «էպիգրաֆիկ հարավարաբական» (սաբայական, մինայական, քաթաբանական, հադրամաության լեզուներ-հայտնի են մթա 1ինից մինչր մթ 6րդ դարի գրավոր հուշարձաններից։ մՏարածված են եղել ժամանակակից Եմենի տարածքում և Հարավային Արաբիային կից տարածքներում, ներառյալ Եմենը։
* Հին եթովպական լեզու կամ գեեզ-հայտնի է մթա 4րդ դարի Աքսումի հին թագավորական գրառումներից, որպես խոսակցական գոյատևել է գրեթե մինչև 10րդ դարը։ Այդ ժամանակաշրջանում տարածված էր Աքսումի հին պետության տարածքում և ժամանակակից [[Եթովպիա]]յի և [[Էրիթրեա]]յի հյուսիս-արևելյան կից տարածքներում։ Մինչ այժմ օգտագործվում է որպես եթովպական քրիստոնեական եկեղեցու կրոնական լեզու։
* Հին արաբերեն - գոյություն է ունեցել, հավանաբար, որպես հին քոչվոր և նստակյաց ցեղային բարբառների ժողովածու և հայտնի է
=== Կենդանի լեզուներ ===
| |||