«Նուկլեինաթթու»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չNo edit summary
չ →‎Հետազոտման պատմություն: վերջակետների ուղղում, փոխարինվեց: ն: → ն։ oգտվելով ԱՎԲ
Տող 5.
 
== Հետազոտման պատմություն ==
[[File:Friedrich Miescher.jpg|thumb|Շվեյցարացի գիտնական Ֆրիդրիխ Միշերը ԴՆԹ-ն հայտնաբերել է 1869 թվականին:թվականին։ Հետագայում նա առաջարկել է, որ նուկլեինաթթուները կարող են որոշակի դեր ունենալ ժառանգականության մեջ<ref>[[Bill Bryson]], ''[[A Short History of Nearly Everything]]'', Broadway Books, 2005, p. 500.</ref>:]]
1847 թվականին ցլի մկաննեերի հանուկից անջատվել է մի նյութ<ref>{{cite journal| title = ???| author = J. Liebig| journal = Annalen| volume = 62| year = 1847| pages = 257}}</ref>, որը ստացել է «ինոզինային թթու» անվանումը։ Այն դարձավ առաջին հետազոտված նուկլեինաթթուն։ Հետագա տասնամյակների ընթացքում որոշվեցին նրա քիմիական կառուցվածքի մանրամասները։ 1868 թվականին շվեյցարացի քիմիկոս Ֆրիդրիխ Միշերը որոշ կենսաբանական նյութերի ուսումնասիրության ժամանակ հայտնաբերել է մինչ այդ անհայտ մի նյութ։ Այն պարունակում էր ֆոսֆոր և ուներ վառ արտահայտված թթվային հատկություններ։ Այդ նյութը անվանվեց «նուկլեին»։ Նրան վերագրվեց C<sub>29</sub>H<sub>49</sub>N<sub>9</sub>O<sub>22</sub>P<sub>3</sub> քիմիական բանաձևը։ Վիլսոնը ուշադրություն դարձրեց «նուկլեինի» նմանությանը մինչ այդ հայտնաբերած «քրոմատինին», որը [[քրոմոսոմ]]ի գլխավոր բաղադրիչն է։ Առաջարկվեց մի վարկած ժառանգական ինֆորմացիայի փոխանցման մեջ «նուկլեինի» յուրահատուկ դերի մասին։