«Ցեզար Կյուի»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Կյուի Ցեզար Անտոնովիչ''', ռուս կոմպոզիտոր, երաժշտական քննադատ, ռազմական ինժեներ և գիտնական, ինժեներ-գեներալ (1904)։ 1857-ին ավարտել է [[Նիկոլաևյան ինժեներական ակադեմիա]]ն (1878-ից՝ նույն ակադեմիայի ադյունտ-պրոֆեսոր, 1880-ից՝ պրոֆեսոր, 1891-ից՝ վաստ. պրոֆեսոր)։ Կյուիի երաժըշտի ձևավորմանը նպաստել է [[Ա. Ս. Դարգոմիժսկու|Ա. Ս. Դարգոմիժսկի]], [[Մ. Ա. Բալակիրև]]ի, [[Վ. Վ. Մտասով]]ի հետ ունեցած ծանոթությունը։ [[Հզոր խմբակ]]ի անդամներից էր։ 1864-ից հանդես է եկել որպես երաժշտ. քննադատ, պաշտպանել երաժշտության մեջ ռեալիզմի և ժողովրդայնության սկզբունքները, պրոպագանդել [[Միխայիլ Գլինկա|Մ. Ի. Գլինկայի]], Ա. Ա. Դարգոմիժսկու և «Նոր ռուսական երաժշտական դպրոցի» երիտասարդ ներկայացուցիչների երկերը, նաև արտասահմանյան երաժշտության առաջադեմ նորարարական հոսանքները։ Կյուիի «[[Վիլյամ Ռատկլիֆ]]» օպերան արտացոլում էր «[[Հզոր խմբակ]]ի» առաջադեմ գեղագիտական դրույթները։ Գրել է 14 օպերա, այդ թվում՝ «[[Անջելո]]», «[[Կապիտանի աղջիկը]]», 4 մանկական օպերա, ստեղծագործություններ նվագախմբի, դաշնամուրի, ջութակի, թավջութակի համար, խմբերգեր, վոկալ անսամբլներ։ Հետաքրքրական են ռոմանսները (250-ից ավելի), այդ թվում հայկական ռոմանսների շարքը՝ «[[Հայի արյունը]]», «[[Ինչպես հզոր մրրիկ]]», «[[Երազ]]», «[[Նրան]]», «[[Մշուշն եկավ թևը փռեց]]», «[[Մարտիկի մահը]]», որոնք հրատարակվել են «[[Արցունքներ]]» գեղարվեստական-երաժշտական ալմանախում։ Հեղինակ է ամրաշինությանը վերաբերող կապիտալ աշխատությունների։ Հոկտեմբերյան հեղափոխությունից հետո անցել է սովետական իշխանության կողմը։▼