«Բորի մոդել»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
չ կետադրական, փոխարինվեց: : → ։ (2) |
չ վերջակետների ուղղում, փոխարինվեց: մ: → մ։ (2) oգտվելով ԱՎԲ |
||
Տող 1.
[[Պատկեր:Bohr-atom-PAR.svg|thumb|right|310px|Ջրածնի ատոմի ({{nowrap|''Z'' {{=}} 1}}) կամ ջրածնանման իոնի ({{nowrap|''Z'' > 1}}) Ռեզերֆորդ-Բորի մոդելը, որտեղ բացասական լիցքավորված [[էլեկտրոն]]ը գտնվում է [[ատոմի միջուկ]]ը շրջապատող ատոմային
|author=Akhlesh Lakhtakia (Ed.)
|year=1996
Տող 13.
|doi=10.1119/1.18691
|issue=9
}}</ref>: Ուղեծրերը, որոնցով կարող է շարժվել էլեկտրոնը, պատկերված են մոխրագույնով, դրանց շառավիղն աճում է ''n''<sup>2</sup> օրենքով, որտեղ ''n''-ը [[գլխավոր քվանտային թիվ]]ն
'''Բորի մոդել''', Բորի ատոմի մոդել, Ռեզերֆորդ-Բորի մոդել, [[ատոմ]]ի կիսադասական մոդել, որն առաջարկել է [[Նիլս Բոր]]ը 1913 թվականին։ Որպես հիմք նա վերցրել է ատոմի մոլորակային մոդելը, որը առաջ էր քաշել [[Էռնեստ Ռեզերֆորդ|Ռեզերֆորդը]]։ Սակայն, դասական էլեկտրադինամիկայի տեսանկյունից, Ռեզերֆորդի մոդելում [[էլեկտրոն]]ը, որը պտտվում էր [[միջուկ (ատոմ)|միջուկի]] շուրջը պետք է անընդհատ ճառագայթեր և շատ արագ կորցնելով էներգիան՝ ընկներ միջուկի վրա։ Այս խնդիրը հաղթահարելու համար Բորը առաջ քաշեց մի ենթադրություն, ըստ որի՝ էլեկտրոնները ատոմում կարող են շարժվել միայն որոշակի (ստացիոնար) ուղեծրերով, որոնցում գտնվելով նրանք չեն ճառագայթում, իսկ ճառագայթումը կամ կլանումը տեղի է ունենում միայն մի ուղեծրից մյուսին անցնելիս։ Ընդ որում հիմանական են համարվում այն ուղեծրերը, որոնցում էլեկտրոնի [[իմպուլսի մոմենտ]]ը բազմապատիկ է [[Պլանկի հաստատուն]]ին՝ բաժանած 2π-ի՝
| |||