«Սաղմոս»–ի խմբագրումների տարբերություն

Այս չափածո, երբեմն էլ արձակ բանաստեղծություններն ի հայտ են բերում հայտնութենական ճշմարտություններ, ինչպես նաևª ըստ ամենայնի բացահայտում մարդու ներաշխարհը, նրա իղձերն ու զգացմունքները, մարդկային հոգու հուզումնալից զեղումներն ու ակնկալիքները, կրոն. փորձառությունը։ Ըստ [[Հայրաբանություն|եկեղեցական հայրերի]]` սաղմոսերգուները խոսում են Աստծո մասին, բայց և նրան ուղղում իրենց սրտի խոսքը:խոսքը։ Սաղմոսները ոչ միայն սովորեցնում են ապրել Աստծուն ապավինելով, երկյուղածությամբ և արդարությամբ, այլև ուսուցանում են, թե ինչպես և ինչ խոսքերով է պետք աղոթել կյանքի զանազան իրավիճակներում ու փորձությունների հորձանուտում:հորձանուտում։ Ի՜նչ խոսքեր է պետք արտաբերել նեղվելիս, ի՜նչ խոսքերով ապաշխարել մեղանչելիս, գոհանալ` հոգևոր և նյութական բարիքներ ստանալիս, ցնծալ՝ թշնամիներից ձերբազատվելիս։ Սաղմոսարանը վայելուչ ու աստվածահաճո աղոթքների ձեռնարկ է, որի խոսքերը ժամանակի ընթացքում յուրացվում ու դառնում են յուրաքանչյուրի համար հոգեհարազատ. «...այնպես` կարծես թե իրենը լինեին, յուրաքանչյուր ոք երգում է այնպես՝ կարծես թե գրված լինեին իր համար» <ref>[[Աթանաս Ալեքսանդրացի]], Սաղմոսների մեկնություն, 2000, էջ 20</ref>։