«Բարբառ»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
չ →Հայերեն բարբառներ: վերջակետների ուղղում, փոխարինվեց: ց: → ց։ (32) oգտվելով ԱՎԲ |
|||
Տող 16.
— Չեմ ուզում, իմ քորփա էրեխին էն անիրավ աշխարքը՝ մի գցի, չեմ ուզում,— լալիս էր կինը։
Բայց Համբոն
'''[[Մշո բարբառ]]'''
{{քաղվածք|Գէղացի Համբօյի տուն կըռիվ էր
Համբօն գուզէր զուր տըսվէրգու տարէգան Գիքօրին տանէր քաղաք, գօրձի մի իդէր, օր մարթ դառնէր, դադէր ու
- Չըմ հուզի, զիմ մատղաշ ճըժուն ինա զուլում աշխարք մը թալէր, չըմ հուզի,- գիլէր
Բըլէ Համբօն
}}
'''[[Գյումրի|Գյումրու]] [[Կարնո բարբառ]]'''
{{քաղվածք|Գէղցի Համբոյի տունը կըռիվ էր
Համբօն գուզէր օր իրան տասէրգու տարէգան Գօգօրին տանէր քաղաք, օր արէստըմ սօրվէր, մարտ
- Չէմ հուզէ, քօրփա էրէխուս էն անխիղջ աշխարքը մի քցէ,- կըսէր,- չէմ
Հըմը Համբօն
'''[[Զեյթունի բարբառ]]'''
{{քաղվածք|Կեղացը Համփըյուն դօնը գըռըէվ էյ
Համփօյը գո գուզանէյ յու իյ դասնէյգու դայու Կուկույը քաղօք դանը, պօնի մը դոր, յույ մոըյթ տառնօր ու
- Չօ գուզիմ, էմ մասում բօլուզը ան անավոըտ աշխօյը մի ըցգի, չօ գուզիմ,- գու գուլէյ
Ամմա Համփօյը չի
'''[[Մեղրու բարբառ]]'''
{{քաղվածք|Շինէցէ Համբօյի տօնը կռէվ լու
Համբօն խնդիս ի լու իյուր տըսնէրկու տըրէկան Կուքուրուն շիհար տանի, մին գործու տա, հօր մարդ դէռնի, ըխշատանք
- Խընդիս չիմ, իմ քօրփա րախէն ցիքիլ մու նա անիրավ ախշարքը, խընդիս չիմ,- լէց լունիս
Համա Համբօ լիսուլ
'''[[Ղարաբաղի բարբառ]]'''
{{քաղվածք|Շինացի Համբօն տօնը կըռէվ ար
Համբօն օզըմ ար ուրան տանէրկու տըրէկան Քրիքօրին տանի քաղաք մի կօրծու տա, վըէր մառթ տառնա, աշխադանք
- Օզըմ չըմ, իմ քէօրփա րախան էն անդէր աշխարքը մի քէիցիլ, օզըմ չըմ,- լէաց ար ինում
Ամա Համբօն անգուճ
'''[[Կապանի խոսվածք]]'''
{{քաղվածք|Շընեցի Համբօյի տօնը կըռէվ լյա
Համբօն օզըմ լյա իրա տանէրկու տըրէկան Գրիքօրեն տանե քաղաք մի գօրծու տա, վըր մառթ տըռնա, աշխատանք
- Օզըմ չըմ, իմ քյօրփա խօխեն էն անդէր աշխարքը մա քցե, օզում չըմ,- լեց լյա նյում
Ամա Համբօն անջուկ չի
Մարտունու բարբառ (Վարդենիկի)
Տող 83.
《Գäղցի Համբոյ տուն կռիվ էր հընգե։Համբոն հուզում էր հուրա տասներկու տարեկան Գիքորին տաներ քաղաք,մե գ'öրծի տեր,օր իսան դ'առնա,գ'öրծ էնա։Կնիկ ջամաձայնվեր։
-Չեմ հուզէ,իմ քöռփա ճըժուն էտ անիծվուկ աշխար մի թալ,-լալում էր
Բայց Համբոն չ՚լսում էր։》։
|