«Կացուշիքա Հոքուսայ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չ →‎Կյանքի մայրամուտը: վերջակետների ուղղում, փոխարինվեց: լ: → լ։ (8) oգտվելով ԱՎԲ
Տող 88.
 
Նրան Հոքուսայը այս հավելումն է գրել.
{{քաղվածք|Վեց տարեկանից սկսել եմ կյանքը պատկերել:պատկերել։ Ես նկարիչ դարձա ու 50 տարեկանից հեղինակություն վաստակած որոշ գործեր ստեղծել եմ, բայց նախկինում արածս ոչ մի բան ուշադրության արժանի չէ:չէ։ 73 տարեկանում ես սկսեցի հասկանալ, ոնց են աճում ու մեծանում թռչուններն ու կենդանիները, միջատները, ձկներն ու բույսերը:բույսերը։ Եթե շարունակեմ, 86 տարեկանում շատ ավելի լավ կհասկանամ նրանց, իսկ 90 տարեկանում կներթափանցեմ նրանց հոգու մեջ:մեջ։ 100-ում ես գրեթե աստվածային գիտակցության կհասնեմ, իսկ 130-ում, 140-ում կամ ավելի ուշ կհասնեմ այն մակարդակին, երբ ցանկացած նկարածս էակ կենդանի կլինի:կլինի։ Մայիսյան երկինք, նվիրիր ինձ երկար կյանք:կյանք։ Հնարավորություն տուր ապացուցելու, որ չեմ ստում:ստում։|}}
 
1839 թվականին Հոքուսայը արվեստանոցը վառվեց հրդեհից, իսկ աշխատանքների մեծամասնությունը՝ ոչնչացավ։ Այդ ժամանակ երիտասարդ նկարիչ Անդո Հիրոսիգեն ավելի ու ավելի հայտնի էր դառնում, խամրեցնելով Հոքուսայի փառքը։ Բայց նկարիչը երբեք չէր հուսահատվում ու շարունակում էր նկարել։ «Գետի բադերը» շարքը նա ավարտեց 87 տարեկան հասակում, 1847 թվականին։
 
Ասվում է, որ մահվան մահճում Հոքուսայը բացականչել է. «Եթե ինձ ևս մի 10 տարի տրված լիներ... Գոնե մի 5 տարի... Ես իսկական նկարիչ կդառնայի:կդառնայի։»
 
Հոքուսայը մահացավ Քայեյ ժամանակաշրջանի 2-րդ տարվա 4 ամսվա 18-րդ օրը (1849 թվականի մայիսի 10-ին) ու թաղվեց Սեյքյո-ջի-ում, Տոկիոյում։