«Նարուտո»–ի խմբագրումների տարբերություն

[[Մասաշի Քիշիմոտո]]ն հրատարակել է «Նարուտո»-ի առաջին գլուխը [[1997]] թվականի [[օգոստոս]]ին Akamaru Jump-ում։ Չնայած մեծ հաջողությանն ու ընթերցողների դրական արձագանքին, Քիշիմոտոն մտածեց, որ «Նարուտո»-ում «արվեստը հոտած է, իսկ սյուժեն՝ չկարգավորված»։ Քիշիմոտոն այդ ժամանակ աշխատում էր [[Քարաքուրի]] մանգայի վրա, որ մասնակցի Hop Step Award-ին, բայց, չբավարարվելով առկա էսքիզներով, նա սկսում է նոր ծրագիր, որը հետագայում դառնում է «Նարուտո»-ն։ Քիշիմոտոն մտավախություն էր հայտնել, որ [[չակրա]]ն ու ձեռքի նշանները մանգան չափազանց ճապոնական են դարձնում, բայց հույս ուներ, որ այն հեշտ ու հաճելի կընթերցվի։

 

 

«Նարուտո»-ն ստեղծելուց Քիշիմոտոն շատ [[շոնեն]] մանգաներ էր կարդում՝ ոգեշնչման աղբյուր փնտրելով, բայց միաժամանակ աշխատում էր հերոսներին հնարավորինս յուրահատուկ ու անկրկնելի ստեղծել։ Որպես հիմք վերցնելով ճապոնական մշակույթը, Քիշիմոտոն նաև բաժանեց հերոսներին տարբեր խմբերի՝ ուղղակի իմաստով, որ յուրաքանրյուրին հատուկ համ ու հոտ տա։ Քիշիմոտոն ուզում էր, որ ամեն հերոս ունենա իր թույլ ու ուժեղ կողմերը։ Գյուղացիները մանգայում դեր ստացան, որպեսզի նրանց միջոցով կայանան ու բացահայտվեն գլխավոր հերոսների հոգևոր արժեքները։ Քիշիմոտոն ուշադրություն է հրավիրել այն փաստի վրա, որ հերոսների անձնական էվոլյուցիան մանգայի առանցքն է։