«Օնտոգենեզ»–ի խմբագրումների տարբերություն

== Ուսումնասիրման պատմություն ==

Անհատական զարգացման պրոբլեմն ունի իր պատմությունը։ Կենդանիների և մարդու սաղմերի մասին տեղեկությունները ստացվել են դեռևս [[հին աշխարհ]]ում ([[Արիստոտել]], [[Հիպոկրատ]]), բայց այդ հիմնախնդրի հետևողական ուսումնասիրությունները սկսվել են [[15-րդ դար]]ում, երբ Վ. Հարվեյը, Մ. Մալպիգին նկարագրեցին որոշ [[կենդանիներ]]ի և [[մարդ|մարդու սաղմերի]] կառուցվածքը։ Մալպիգին մանրամասն նկարագրեց [[հավ]]ի [[սաղմ]]ի զարգացումը և հանգեց այն եզրակացության, որ ձվում ամենավաղ փուլերում արդեն կա ապագա օրգանիզմը, ինչպես կոկոնում՝ [[ծաղիկ]]ը, և հանգեց կանխորոշվածության ([[պրեֆորմացիա]]) գաղափարին։ [[Անտոն Լեվենհուկ|Ա. Լեվենհուկը]], որը հայտնաբերեց [[սպերմատոզոիդ]]ները, նույնպես հանգեց նման գաղափարի։ Այսպիսով, ձևավորվեց [[պրեֆորմիզմ]]ի [[տեսություն]]ը, որի համաձայն ապագա օրգանիզմը պատրաստի վիճակում փոքր չափերով կա. նա միայն աճում է և չափերով մեծանում։

 

[[Մանրադիտակ]]ի գյուտից հետո, երբ հայտնաբերվեցին [[սեռական բջիջներ]]ը, պրեֆորմիստները երկու ճամբարի բաժանվեցին՝ օվիստների և անիմալկուլիստների։ Առաջինը պատրաստի օրգանիզմը տեսնում էր ձվաբջջում, երկրորդը՝ սպերմատոզոիդում։ Առաջ քաշվեց նույնիսկ սաղմերի ներդրման տեսությունը, որի համաձայն նախնական բջջում կան ապագա սերունդների բոլոր սաղմերը (Ա. Հալեր, Շ. Բոնե)։