«Աշոտ Մսակեր»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չNo edit summary
Տող 15.
'''Աշոտ Բագրատունի Մսակեր''' (անհայտ-[[826]]), հայոց իշխան մոտ [[790]]<ref>[https://hy.wikisource.org/wiki/%D4%B7%D5%BB:%D5%80%D5%A1%D5%B5%D5%AF%D5%A1%D5%AF%D5%A1%D5%B6_%D5%80%D5%A1%D5%B4%D5%A1%D5%BC%D5%B8%D5%BF_%D5%80%D5%A1%D5%B6%D6%80%D5%A1%D5%A3%D5%AB%D5%BF%D5%A1%D6%80%D5%A1%D5%B6%E2%80%A4_%D5%80_%D5%BF%D5%A1%D5%BC%D5%B8%D5%BE_%D5%B0%D5%B8%D5%A4%D5%BE%D5%A1%D5%AE%D5%B6%D5%A5%D6%80%D5%A8.djvu/241 Հայկական Համառոտ Հանրագիտարան, 4-րդ հատոր, էջ 241, 2003թ]</ref> թվականից (պաշտոնապես՝ [[804]] թվականից), 774–775 թվականների ապստամբության նահատակ [[Սմբատ Է Բագրատունի|Սմբատ Բագրատունու]] որդին։ Ըստ [[Նիկողայոս Ադոնց]]ի՝ «Մսակեր» մականունն ստացել է պաս չպահելու համար։
 
Օգտվելով Կամսարական և Մամիկոնյան տոհմերի թուլացումից՝ ընդարձակել է Բագրատունիների կալվածքները։ 780-ական թվականներին [[ԿամսարսւկաններԿամսարականներ]]ից գնել է Այրարատի [[Շիրակ (գավառ)|Շիրակ]] ե [[Արշարունիք]] գավառները, իր նստավայրը Դսւրույնքից տեղսւփոխել [[Բագարան (ավերակ)|Բագարան]]։ Ձեռք է բերել նաև [[Մամիկոնյաններ]]ի Տարոն գավառը։ Տարողությամբ պայքարել է Ջահհաֆյանների դեմ, որ ձգտում էին նվաճեւ Հայաստանը։ Ութմանիկներից նեղվող [[Գնունիներ|Գնունի]] տոհմը Աշոտ Բագրատունու հովանավորությամբ [[Աղիովիտ]] գավառից տեղափոխվել է [[Տայք]] նահանգը։ [[9-րդ դար]]ի սկզբին, երբ Աշոտ Մսակեր Բագրատունին ձեռք է բերել նաև [[Աշոցք]]ը, [[Տաշիր (գավառ)|Տաշիր]]ը, [[Մոկք]]ը, [[Սասուն]]ը, [[Շիմշատ]]ը։
 
804-ին խալիֆայությունը ստիպված է եղել Աշոտ Մսակերին ճանաչել որպես Հայոց իշխան։ Նա մերժել է Միջագետքի Խառան քաղաքի եպիսկոպոսի՝ քաղկեդոնականության ընդունելու առաջարկը։