«Ղազախերեն»–ի խմբագրումների տարբերություն

Ժամանակակից գրական լեզվի հիմքում ընկած է հյուսիս-արևելյան բարբառը։ Ղազախերենի հիմնական առանձնահատկությունը '''շ''' հնչյունի համապատասխանությունն է '''չ'''-ին և '''ս''' հնչյունի համապատասխանությունը` '''շ'''-ին։ Գրական ղազախերենը ձևավորվել է 19-րդ դարի երկրորդ կեսին` ղազախ լուսավորիչներ [[Կունանբաև]]ի և [[Ալթընսարին]]ի ջանքերով։ Այբուբենը սկզբնական շրջանում արաբագիր էր, ապա` լատինագիր, 1940 թվականից ռուսագիր ([[դիակրիտիկ նշաններ]]ի գործածությամբ)։ Մոտ 8-8.5 մլնմիլիոն մարդկանց համար համարվում է մայրենի լեզու։