«Սելին Դիոն»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
չ ամսաթվերի ձևաչափի ուղղում, փոխարինվեց: accessdate=2012-06-30 → accessdate=2012 թ․ հունիսի 30, accessdate=2012-05-27 → accessdate=2012 թ․ մայիսի 27 (4 oգտվելով [[Վիքիպեդիա:Ավտո... |
չ կրճատումների բացում՝, փոխարինվեց: մլն → միլիոն (5) oգտվելով ԱՎԲ |
||
Տող 69.
=== 2000-2003, ընդմիջում, A New Day Has Come, One Heart և 1 fille & 4 types ===
[[1990]]-ական թվականներին տասներեք ալբոմ թողարկելուց հետո, Դիոնը հայտարարեց, որ իրեն պետք է հանգստանալ, ազատվել համընդհանուր ուշադրությունից և վայելել կյանքը։<ref name="CNNN"/><ref name=vh1>{{cite web|title=VH1|work=Céline Dion: Let's Talk About Success: The Singer Explains Her Career High-Points|url=http://www.vh1.com/artists/interview/1453531/04222002/dion_celine.jhtml|accessdate=December 19, 2005|archiveurl=http://www.webcitation.org/65TE7Z8YQ|archivedate=2012-02-15}}</ref> Անժելիլի մոտ կերակրափողի ուռուցքի ախտորոշումը նույնպես դրդեց նրան ժամանակավոր դադարի։<ref>King, Larry. ''Larry King Live''. Personal Interview Interview With Celine Dion. [[CNN]]. March 26, 2002.</ref> Սակայն այդ դադարի ընթացքում էլ Դիոնին չհաջողվեց խուսափել ուշադրությունից։ [[2000]] թվականին National Enquirer-ը երգչուհու մասին ստահոդ լուրեր տարածեց։ Ամսագիրը կեղծել էր Դիոնի խոսքերը՝ հրապարակելով երգչուհու լուսանկարն ամուսնու հետ «Celine — 'I’m Pregnant With Twins!'» («Սելին. «Ես երկվորյակի եմ սպասում») վերնագրով։<ref>[http://news.bbc.co.uk/1/hi/entertainment/661089.stm BBC News]. «Celine sues US tabloid for $20 m». February 29, 2000. Retrieved May 15, 2007.</ref> Դիոնը ավելի քան 20
[[2001]] թվականի [[դեկտեմբեր]]ին Դիոնը հրատարակեց իր ինքնակենսագրականը՝ «My Story, My Dream» («Իմ պատմությունը, իմ երազանքը») վերնագրով, որտեղ նկարագրվում է երգչուհու կյանքի պատմությունը՝ չքավորությունից մինչև բարձունքները։<ref>«[http://www.amazon.com/Celine-Dion-My-Story-Dream/dp/0380819058 Celine Dion: My Story, My Dream (Mass Market Paperback)]». ''Amazon.com''. Retrieved October 14, 2009.</ref>
Տող 84.
1 fille & 4 types («1 աղջիկ և 4 տղա») ֆրանսալեզու ալբոմը, թողարկված [[2003]] թվականի [[հոկտեմբեր]]ին, Դիոնի փորձն էր՝ «դիվայի» կերպարից զերծ մնալու։ Նա վարձեց Ժան-Ժակ Գոլդմանին, Հիլդաս Արզելին, Էրիկ Բենզիին և Ժակ Վեներուզոյին, որոնց հետ նախկինում աշխատել էր իր S’il suffisait d’aimer և D’eux ալբոմների վրա։ Իր իսկ՝ Դիոնի կողմից «Հաճույքի ալբոմ» անվանվելով՝ ալբոմը լայն կոմերցիոն հաջողություն ունեցավ [[Ֆրանսիա]]յում, [[Կանադա]]յում և [[Բելգիա]]յում, որտեղ համար մեկը դարձավ։ Ֆրանսիայում ալբոմը մեկնարկեց որպես համար մեկ և կրկնակի պլատինե դարձավ՝ 700 հազ. օրինակ վաճառքից հետո։ Սթիվեն Էրլյուինը AllMusic-ից գրեց, որ Դիոնի վոկալը «կրկին իր բարձունքում է» և որ երգչուհին «վերադարձել է փոփի ակունքներին»։<ref>{{Allmusic|class=album|id=r666176|pure_url=yes}}</ref>
Չնայած Դիոնի ալբոմները կոմերցիոն հաջողություն ունեցան, սակայն դրանք չհասան նրա նախորդ աշխատանքների մակարդակին։ Նրա երգերն արդեն ավելի քիչ եթեր էին ստանում, քանի որ [[ռադիո]]ն անցում էր կատարել բալլադից դեպի ժամանակակից ուրբան և հիփ-հոփ։<ref>Gardner, Elysa. [http://www.usatoday.com/life/dcovfri.htm Mariah Carey, 'standing again']. ''[[USA Today]]''. November 28, 2002. Retrieved August 19, 2005.</ref> Այնուամենայնիվ, [[2004]] թվականին Դիոնն աշխարհով մեկ վաճառեց 175
=== 2003-2007 թվականներ՝ A New Day… ===
Տող 90.
[[2002]] թվականին Դիոնը հայտարարեց [[Լաս Վեգաս]]ի «Սիզարս-Պալասի» Կոլիզեյում կազմակերպվող «A New Day…» ժամանցային ֆեերիայի (շաբաթական հինգ երեկոյով 600 շոու-ծրագրի)՝ եռամյա պայմանագրի մասին։<ref name="Lavid"/> Այս քայլը դիտվեց որպես «հայտնի երաժիշտների ամենահնարամիտ բիզնես-որոշումներից մեկը»։<ref>Di Nunzio, Miriam (March 20, 2009)[http://www.highbeam.com/doc/1P2-1567185.html 'A New Day': Vegas gamble pays off for Celine Dion]. ''Chicago Sun-Times''. Retrieved October 14, 2009.</ref> Դիոնի մոտ այս շոուի միտքը ծագել էր Ֆրանկ Դրագոնեի «Օ» ելույթի ժամանակ<ref name= Lavid>Helligar, Jeremy. «Céline Dion livin' la vida Vegas!.» ''Us''. March 31, 2003, p. 56.</ref><ref>«[http://www.digitaljournal.com/article/34152?tp=1 Celine Dion Releases 1st CD Since 1997]». (April 15, 2002). ''Digital Journal'' Retrieved (October 12, 2009)</ref>։ Դիոնն իր ելույթն սկսեց [[2003]] թվականի [[մարտի 25]]-ին՝ իր իսկ շոուի համար ստեղծված 4000 տեղանոց արենայում։ Պրեմիերային ներկա էին բազմաթիվ աստղեր, այդ թվում՝ [[Դիկ Կլարկ]]ը, [[Ալան Թիք]]ը, [[Կետի Գրիֆին]]ը և [[Ջասթին Թիմբերլեյք]]ը։<ref>Gardner, Elysa. (March 26, 2003) [http://www.usatoday.com/life/music/news/2003-03-24-dion-show_x.htm Celine Dion’s 'New Day' dawns with a TV preview]. ''USA Today''. Retrieved October 14, 2009.</ref> Շոուն, որ կազմակերպված էր Դրագոնեի հետ միասին, պարի, երաժշտության և տեսողական էֆեկտների համադրություն էր։ Դիոնը կատարում էր իր հիթերը, ելույթ էր ունենում բազմաքանակ պարողների հետ՝ հատուկ էֆեկտների ուղեկցությամբ։
Շոուն լավ ընդունվեց հանդիսատեսի կողմից. չնայած տոմսերի բարձր գնին՝ դրանք կայուն վաճառք ունեին մինչև [[2007]] թվականի վերջը։<ref>Ryzik, Melena (December 17, 2007) «[http://www.nytimes.com/2007/12/17/arts/17iht-17celi.8775167.html Celine Dion, she went on and on]». ''The New York Times''. Retrieved October 14, 2009.</ref> Տոմսի միջին արժեքն էր 135,33 դոլար։<ref>Hau, Louis (September 19, 2007). "[http://www.forbes.com/2007/09/19/music-madonna-rolling_stones-biz-media-cx_lh_0919musicians.html The Top-Earning Musicians]. ''Forbes''. Retrieved October 14, 2009.</ref> Շոուի պարուսույցն էր Մայա Մայքլզը։ Pollstar-ի տվյալներով, Դիոնը [[2005]] թվականի առաջին կիսամյակում վաճառեց 322 հազար տոմս և վաստակեց 42,9
=== 2007-2010 թվականներ՝ D’elles, Taking Chances և Taking Chances շրջագայություն===
|