«Մլեհ»–ի խմբագրումների տարբերություն

| թագուհի =

| տոհմ = [[Ռուբինյաններ]]

| մայր = ''Անհայտ''

| զավակներ =

}}

 

 

1171-72–ին, երկրից վտարելով խաչակիր ասպետներին ու ֆրանկ հոգևորականներին, բռնագրավել է [[Կիլիկիա]]յում նրանց հատկացված կալվածները։ Պարտության է մատնել խաչակիրներին աջակցող Անտիոքի դքսության և Երուսաղեմի թագավորության միացյալ ուժերին։ 1173–ին Հալեպի ամիրա Նուր ադ Դինի զինական օգնությամբ ջախջախել է բյուզանդական զորքը, գրավել Տարսոն, Ադանա և Պոմպեապոլիս քաղաքները, ազատագրել Դաշտային Կիլիկիայի մեծ մասը։ Նույն թվականին Կիլիկյան Հայաստանի նոր մայրաքաղաք է հռչակել վերակառուցած [[Սիս]]ը։ Մլեհը դաժանորեն պատժել է իր քաղաքական գծին ընդդիմացող հայ իշխաններին և լատինամոլ կղերականներին։ Ի վերջո Մլեհը դարձել է պալատական դավադրության զոհ։ Ստեփանեի որդի [[Ռուբեն Բ]] դավադիրներին դատապարտել է մահապատժի, իսկ Մլեհի դին, իր զենք ու զրահով, ամփոփել Մեծքար վանքում։