Արտաքինից էպիֆիզը շրջապատված է [[շարակցահյուսվածքային թաղանթ]]ով, որից դեպի գեղձ են գնում ճյուղավորվող խտրոցներ՝ գոյացնելով նրա հենքը և բաժանելով [[պարենքիմա]]ն բլթակների։ Պինեալ պարենքիմայում տարբերում են 2 տեսակի բջիջ՝ սեկրետ առաջացնող [[պինեալոցիտներ]] (endocrinocytus pinealis) և [[նեցուկային գլիալ]] (gliocytus centralis) բջիջներ։ Պինեալոցիտները բախշվածբաշխված են բլթակների կենտրոնական մասում, փոքր– ինչ ավելի խոշոր են նեցուկային նեյրոգլիալ բջիջներից, ձևով բազմանկյուն են, ունեն բշտաձև կորիզներ՝ խոշոր կորիզակներով։ Պինեալոցիտի մարմնից անջատվում են երկար ելուստներ, ճյուղավորվում [[դենդրիտ]]ների նման՝ միահյուսվելով գլիալ բջիջների ելուստներին։ Ելուստները, լախտաձև լայնանալով, ուղղվում են դեպի մազանոթներ և հպվում նրանց։ Այդ լախտաձև լայնացումների [[ցիտոպլազմա]]յում կան [[օսմիոֆիլ հատիկ]]ներ, [[վակուոլնե]]ր և [[միտոքոնդրիումներ]]։ Կան բջիջներ, որոնք գտնվում են տարբեր ֆունկցիոնալ վիճակներում, և կան բջիջներ, որոնք ենթարկվում են տարիքային փոփոխությունների։ Պինեալոցիտների ցիտոպլազմայում հայտնաբերվում են բազմաթիվ [[միտոքոնդրիումներ]], լավ զարգացած [[Գոլջիի կամպլեքս]], [[լիզոսոմներ]], [[ագրանուլյար էնդոպլազմատիկ ցանց]]ի բշտիկներ, [[ռիբոսոմներ]] և [[պոլիսոմներ]]։ Գլիալ բջիջները գերակշռում են բլթակների ծայրամասերում։ Դրանց ցիտոպլազման աղքատ է, կորիզները՝ խտացած։ Ելուստները ուղղվում են դեպի [[միջբլթակային շարակցահյուսվածքային խտրոցներ]]ը՝ կազմելով բլթակի յուրահատուկ եզրային երիզ։
