|
* [[Անտոն Չեխով]], Ընտիր երկեր (գրքի մեջ մտնող «Ճայը» պիեսը թարգմանել է Ա.Ինճիկյանը), Երևան, Հայպետհրատ, 1948, 540 էջ։
ՀԱՅՐԵՆԱԿԱՆ ՄԵԾ ՊԱՏԵՐԱԶՄԻ ՄԱՍՆԱԿԻՑ
Արամ Ինճիկյան /1910-1975/ - Բանասիրական գիտությունների դոկտոր /1970/, Գիտության վաստակավոր գործիչ /1970/, արժանացել է Գիտ. ակադեմիայի Վաստակագրի /1975/, Պետական մրցանակի /հետմահու, 1980/:
<<Արամ Ինճիկյան>> անուն-ազգանունը առաջին անգամ լսեցի Ավետիք Իսահակյանից: Ահա թե ինչ հանգամանքներում: 1944 թվականին, համալսարանական-հանրակացարանային ընկերոջս հետ եղանք Ղուկասյանի փողոցի այն բնակարանում, ուր ապրում էր բանաստեղծը: Դա և՛ իմ առաջին առերես հանդիպումն էր Վարպետի հետ, և՛ առաջին մտերմական զրույցը:
Հարցրեց ուսանողական պարապմունքներից, ապրուստից, կենցաղից, ընթերցանության նյութերից, հետո անցավ պատերազմին, հայ ժողովրդի զավակների քաջություններին, պատերազմի ավերածություններին, հատկապես հայության թվական կորուստներին: Վարպետը խոր կսկիծով հիշեց պատերազմի նահատակներին՝ ջահել-ջիվան և, ըստ երևույթին, դիմագծերի նմանություն գտնելով՝ հիշեց Արամ Ինճիկյանին: Իր սպառիչ մեկնաբանությամբ՝
--Ազնիվ, սրբի պես տղա էր: Գրականությանը նվիրված զինվոր, հավատարիմ, ներհուն… Ափսո՛ս, հազար ափսոս…
Վատ, տխուր լուր էր առել: Նշաձև աչքերից կախվեցին խոշոր արցունքները: Ավ. Իսահակյանի անկրկնելի արցունքները: Հետո պատմեցին, որ հերքման լուրն առնելուն պես շտապել էր Արամի մոր մոտ՝ աչքալուսանքի /Սուրեն Աղաբաբյան, <<Հուշային վերապրումներ>>/:
Արամ Ինճիկյանը 1941թ.նոյեմբերին զորակոչվել է Սովետական բանակ /1938-1940թթ. ծառայել է Կարմիր /Սովետական/ բանակում, մասնակցել սովետա-ֆիննական պատերազմին /Մուրմանսկի ուղղություն/: 1942թ. սեպտեմբերին 408-րդ հայկական դիվիզիայի հետ մեկնել է ռազմաճակատ, որպես 670-րդ հրաձգային գնդի ականանետային գումարտակի համհարզ /ադյուտանտ/ մասնակցել Տուապսեի /Հարավային ռազմաճակատ/ ուղղությամբ մղվող մարտերին: Գոյտխ գյուղի մոտ, գնդի շտաբի հետ ընկնելով շրջապատման մեջ, վիրավոր վիճակում գերվել է: Ռազագերիների ճաբարներում եղել է մինչև 1944թ. մայիսի 24-ը, ապա հակաֆաշիստական թռուցիկներ ընթերցելու համար բանտարկվել Շտուտգարդի բանտում, այնուհետև փոխադրվել Դախաուի համակենտրոնացման ճամբար: Գերությունից ազատվել է 1945թ. մայիսի 2-ին, դաշնակից ամերիկյան 3-րդ բանակի կողմից: ՍՍՀՄ գերագույն սովետի հրամանագրի հիման վրա 1945թ. դեկտեմբերի 17-ին զորացրվել է որպես առաջին կարգի պահեստի սպա /լեյտենանտ/: Պարգևատրվել է <<1941-1945թթ. Հայրենական մեծ պատերազմում Գերմանիայի դեմ տարած հաղթանակի համար>> մեդալով /Մոսկվա, 1946/:
== Աղբյուրներ ==
|
