Էլիզե Ռեկլյու

Ռեկյլու Ժան Ժակ Էլիզե (1830-1905), ֆրանսիացի աշխարհագրագետ, սոցիոլոգ, քաղաքական գործիչ, անարխիզմի տեսաբաններից։ 1 Ինտերնացիոնալի անդամ էր, հարել է բակունինականներին։ Հանրապետության կողմնակից էր։ 1871 թվականի Փարիզի կոմունայի ժամանակ ազգային գվարդիայի մարտիկ էր, գերվել է վերսալցիներից, դատապարտվել ցմահ արտաքսել է Ռեկլյուման։ Ապրել է Իտալիայում, Շվեցարիայում,Բելգիայում։ 1892-1905 թվականներին աշխարհագրության պրոֆեսոր էր Բրյոաելում (սկզբում՝ Ազատ համալսարանում, իսկ այնուհետե իր նախաձեռնությամբ ստեղծված Նոր համալսարանում)։ Ռեկլյուն բացահայտել է պատմության նշանակությունը աշխարհագրության համար և նրանց փոխադարձ կապերը։ Համաշխարհային համբավ է վաստակել Ռեկյլուի Նոր ընդհանուր աշխարհագրություն։ «Երկիրը և մարդիկ» երկը, որի մեջ փորձել է տալ մարդկության զարգացման ընդհանուր պատկերը և երկրների նկարագրությունը։ Ռեկյլուի չափազանցրել է հասարակության զարգացման վրա աշխարհագրական միջավայրի ազդեցությունը, սակայն աշխարհագրական դետերմինիզմի հետեողական հետնորդ չէր։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։