«Նուկլեինաթթու»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
չNo edit summary |
|||
Տող 5.
== Հետազոտման պատմություն ==
[[File:Friedrich Miescher.jpg|thumb|Շվեյցարացի գիտնական Ֆրիդրիխ Միշերը ԴՆԹ-ն հայտնաբերել է 1869 թվականին: Հետագայում նա առաջարկել է, որ նուկլեինաթթուները կարող են որոշակի դեր ունենալ ժառանգականության մեջ<ref>[[Bill Bryson]], ''[[A Short History of Nearly Everything]]'', Broadway Books, 2005, p. 500.</ref>:]]
1847 թվականին ցլի մկաննեերի հանուկից անջատվել է մի նյութ<ref>{{cite journal| title = ???| author = J. Liebig| journal = Annalen| volume = 62| year = 1847| pages = 257}}</ref>, որը ստացել է «ինոզինային թթու» անվանումը։ Այն դարձավ առաջին հետազոտված
1889 թվականին [[Ռիխարդ Ալտման]]ը ներմուծեց «նուկլեինաթթու» տերմինը, ինչպես նաև մշակեց նուկլեինաթթուներ ստանալու հարմար մի մեթոդ, որը չէր պարունակում սպիտակուցային խառնուրդներ։ Ուսումնասիրելով նուկլեինաթթուների հիմնային հիդրոլիզի ժամանակ առաջացած նյութերը` Լևինն ու Ժակոբը անջատեցին նրանց հիմնական բաղադրիչները` նուկլեոտիդներն ու նուկլեոզիդները, ինչպես նաև` առաջարկեցին նրանց հատկությունները նկարագրող կառուցվածքային խելամիտ բանաձևեր։ 1921 թվականին Լևինը առաջ քաշեց «ԴՆԹ–ի տետրանուկլեոտիդային կառուցվածքի»<ref>{{cite journal| title = ???| author = P. A. Levene| journal = J. Biol. Chem.| volume = 48| year = 1921| pages = 119}}</ref> մի վարկած, որը հետագայում հերքվեց։ Քիմիկոսները քննադատորեն էին մոտենում մակրոմոլեկուլների գոյությանը, որի արդյունքում էլ ԴՆԹ–ին վերագրեցին ցածր մոլեկուլային զանգվածով կառուցվածք։
|