«Նուկլեինաթթու»–ի խմբագրումների տարբերություն

 

Պարունակվում են բոլոր [[օրգանիզմ]]ների [[բջիջ]]ներում։ Նուկլեինաթթուները հայտնաբերել է շվեյցարացի գիտնական Ֆրիդրիխ Միշերը (1868)։ Տարբերում են նուլեինաթթուների 2 գլխավոր տիպ՝ ռիբոնուկլեինաթթուներ (ՌՆԹ) և դեզօքսիռիբոնուկլեինաթթուներ (ԴՆԹ)։ Նուկլեինաթթուների [[մոլեկուլ]]ները, [[նուկլեոտիդ]]ներից բաղկացած, երկար պոլիմերային շղթաներ են։ ՌՆԹ-ի կազմի մեջ որպես [[ածխաջուր]] մտնում է [[ռիբոզ]]ը, իսկ ազոտային հիմքերն են՝ [[ադենին]]ը, [[գուանին]]ը, [[ցիտոզին]]ը և [[ուրացիլ]]ը, իսկ ԴՆԹ-ն կազմում են համապատասխանաբար [[դեզօքսիռիբոզ]]ը և ադենինը, գուանինը, ցիտոզինը, [[թիմին]]ը։ Նուկլեինաթթուներում փոքր քանակությամբ հանդիպում են նաև պուրինների և պիրիմիդինների այլ ածանցյալներ՝ մինորային թթվեր։