«Դիսախարիդներ»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
չ կետադրական, փոխարինվեց: ։Ս → ։ Ս, ։Շ → ։ Շ, ։Ն → ։ Ն (3), ։Մ → ։ Մ, ։Լ → ։ Լ, ։Ե → ։ Ե (2), ։Դ → ։ Դ (3), ։Ա → ։ Ա, : → ։ (8) |
||
Տող 1.
Երկու մոնոսախարիդներից կազմված գլիկոզիդները կոչվում են
[[Պատկեր:Amylopektin Sessel.svg|thumb|Օսլա]]
Տող 13.
[[Պատկեր:Trehalose skeletal.svg|thumb|O-α-D-գլյուկոպիրանոզիլ-(1→1)-α-D-գլյուկոպիրանոզիլ (տրեգալոզ)]]
Դիսախարիդները ըստ կառուցվածքի O-գլիկոզիդներ են,որոնցում գլիկոնային մասը նույնպես ներկայացված է
Դիսախարիդների անվան մեջ անպայման նշվում է երկու մոնոսախարիդների լրիվ կոնֆիգուրացիաները,օրինակ մալթոզի անվանումն է՝ α-D-գլյուկոպիրանոզիլ-(1→4)-α(β)-D-
Վերականգնող դիսախարիդները հանդես են գալիս տաուտամեր ձևերով և նրանց թարմ ջրային լուծույթները ենթարկվում են
▲Դիսախարիդների անվան մեջ անպայման նշվում է երկու մոնոսախարիդների լրիվ կոնֆիգուրացիաները,օրինակ մալթոզի անվանումն է՝ α-D-գլյուկոպիրանոզիլ-(1→4)-α(β)-D-գլյուկոպիրանոզ։Սախարոզի մոլեկուլի առաջացմանը մասնակցում են երկու մոնոսախարիդների կիսաացետալային խմբերը և նրա անվանումն է՝ α-D-գլյուկոպիրանոզիլ-(1→2)-β-D-ֆրուկտոֆուրանոզիդ։
Արդյունքում ալդեհիդային խումբը օքսիդանում է,վերածվելով կարբօքսիլ
▲Վերականգնող դիսախարիդները հանդես են գալիս տաուտամեր ձևերով և նրանց թարմ ջրային լուծույթները ենթարկվում են մուտառոտացիայի։Մալթոզը առավել տարածված դիսախարիդներից է,առաջանում է օսլայի և գլիկոգենի ֆերմենտային հիդրոլիզի արդյունքում աղեստամոքսային տրակտի տարբեր հատվածներում գործող ֆերմենտների (թքի և ենթաստամոքսային գեղձի կողմից արտադրված α-ամիլազների) ազդեցության շնորհիվ։Լուծույթներում միշտ առկա են մալթոզի բոլոր ձևերը,բայց գերակշռում են α- և β- անոմերների պիրանոզային ձևերը։Շնորհիվ բաց ձևի գոյության,դիսախարիդները կարող են մոնոսախարիդների նման վերականգնել մետաղների իոնները։
▲Արդյունքում ալդեհիդային խումբը օքսիդանում է,վերածվելով կարբօքսիլ խմբի։Առաջացած միացությունները կոչվում են բիոնաթթուներ։Նման հատկություններ են ցուցաբերում կաթնաշաքարը՝ լակտոզը,որի լուծույթը նույնպես տաուտոմեր ձևերի խառնուրդ է։
[[Պատկեր:Lactose2.png|thumb|Լակտոզ (կաթնաշաքար)]]
Տող 31 ⟶ 30՝
Որոշ դեպքերում գլիկոզիդային կապի առաջացմանը մասնակցում են երկու մոնոսախարիդների կիսաացետալային խմբերը,այնպես,ինչպես դա տեղի է ունենում սախարոզում։
Սախարոզում չկա ազատ կիսաացետալային հիդրօքսիլ
== Օլիգոսախարիդների քիմիական հատկությունները ==
Դիսախարիդները ենթարկվում են
C<sub>12</sub>+H<sub>2</sub>O→C<sub>6</sub>H<sub>12</sub>O<sub>6</sub>(գլյուկոզ)+C<sub>6</sub>H<sub>12</sub>O<sub>6</sub>(ֆրուկտոզ)
Սախարոզը ինվերտային շաքար է կոչվում,քանի որ նա օպտիկապես աջ պտտող շաքար է,իսկ հիդրոլիզի արդյունքում առաջացած միացությունների՝ գլյուկոզի և ֆրուկտոզի էկվիմոլյար խառնուրդի պտտման ուղղությունը ձախն է.այսինքն տեղի է ունենում պտտման ուղղության փոփոխություն (inversion-փոխել ուղղվածությունը)
Լակտոզի հիդրոլիզից առաջանում են գլյուկոզ և գալակտոզ,մալթոզի հիդրոլիզից՝ երկու
Օլիգոսախարիդների քիմիական հատկությունները հիմնականում կրկնում են մոնոսախարիդների
== Գրականություն ==
|