«Բարսեղ Կանաչյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
Տող 11.
| Ի ծնե անուն =
| Alias =
| Born = [[{{ԾԱ|1885]],|4|17}} [[Ռոդոսթո]]
| Died = [[մայիսի 21]], [[{{ՄԱՏ|1967]],|5|21|1885|4|17}} [[Բեյրութ]]
| Origin =
| Instrument =
| Voice_type =
| Genre =
| Occupation = Կոմ­պո­զի­տոր<br /> խմբա­վար<br /> երաժշ­տա­կան, հա­սա­րա­կա­կան գոր­ծիչ
| Occupation = կոմպոզիտոր, խմբավար
| Years_active =
| Label =
Տող 27.
| Signature =
}}
'''Բարսեղ Կանաչյան''' ([[1885]], [[ապրիլի 17]], [[Ռոդոսթո]]&nbsp;-&nbsp;[[մայիսի 21]], [[1967]], [[Բեյրութ]]), հայ կոմպոզիտոր, խմբավար, երաժշտական-հասարակական գործիչ։ «Գուսան» երկսեռ երգչախմբի հիմնադիրն է ([[1933]]&nbsp;-&nbsp;[[1961]])։ [[Հայաստանի Հանրապետություն|Հայաստանի Հանրապետության]] [[Պետական օրհներգ|օրհներգ]]ի՝ «[[Մեր Հայրենիք]]»-ի երաժշտության հեղինակն է։
 
== Կենսագրությունը ==
Ծնվել է [[Ռոդոսթո]]յում (այժմ Թեքիրդաղ՝ [[Թուրքիա]]) [[1885]] թվականին։ [[1888]] թվականին ընտանիքը տեղափոխվում է [[Կոստանդնուպոլիս]], որտեղ և նախնական կրթությունն է ստանում Կանաչյանը։ [[1896]] թվականին ընտանիքը գաղթում է [[Վառնա]]։ [[Նաթան-Բեկ Ամիրխանյան]]ից երաժշտության դասեր է վերցնում ([[ջութակ]], երաժշտության տեսություն, խմբավարություն)։ [[1903]] թվականից սովորում է [[Բուխարեստ]]ում ([[դաշնամուր]] և հարմոնիա)։ 1908 թվականի օսմանյան սահմանադրության ընդունումից հետո Կանաչյանների ընտանիքը ապագայի ակնկալիքներով վերադառնում է [[Թուրքիա]]՝ [[Կոստանդնուպոլիս]]։ Կանաչյանը այստեղ կազմում է «Քնար» փողային նվագախումբը, զբաղվում դասավանդմամբ, անում է [[ստեղծագործություն|ստեղծագործական]] առաջին փորձերը։ Կանաչյանի համար որոշիչ է եղել [[Կոմիտաս]]ի հետ հանդիպումը [[1910]] թվականի դեկտեմբերին։ Կանաչյանը հանդես է գալիս [[Գուսան (Կոմիտասի երգչախումբը)|«Գուսան»]] երգչախմբում, նրա «հինգ սաներ»-ի թվում, հարմոնիայի դասեր է առնում, հետևում խմբավարական արվեստին։ [[1919]] թվականին [[Կոմիտաս]]ին նվիրված համերգին հանդես է եկել որպես խմբավար 400 հոգանոց միացյալ երգչախմբով։ «Հինգ սաներ»-ով ներդաշնակում և մշակում են հայրենասիրական երգեր։ [[1920]] թվականից շարունակել է երաժշտական կրթությունը [[Փարիզ]]ում։ [[1922]] թվականից հայկական գաղութներում զբաղվել է խմբավարական գործով։ [[1928]] թվականից դասավանդել է [[Կիպրոս]]ի [[Մելքոնյան կրթական հաստատություն]]ում, [[1933]]-ից [[Նշան Փալանջյան ճեմարան]]ում։ [[1936]] թվականին [[Բեյրութ]]ում հիմնում է [[Գուսան (Կանաչյանի երգչախումբը)|«Գուսան»]] երկսեռ երգչախումբը, այդ խմբի համար մշակում հայկական և մի քանի արաբական ժողովրդական երգեր։ [[1946]] թվականին նշվում է Բարսեղ Կանաչյանի երաժշտական գործունեության 40-ամյակը։ Արաբական մշակույթի զարգացմանը նպաստելու համար Կանաչյանը պարգևատրվել է արաբական և ֆրանսիական շքանշաններով, այդ թվում [[Լիբանան]]ի «Մայրու Առաջին կարգի» պատվո նշանով։
 
== Ստեղծագործություններ ==
Կա­­նա­­չյա­­նը գրել է շուրջ 30 խմբերգ («Հոյ­­նար», «Դա­­լի­­լո», «Վար­դե­րի հետ» և այլն) և հայ բա­­նաս­­տեղծ­­նե­­րի խոս­­քե­­րով 10 մե­­ներգ՝ դաշ­­նա­­մու­­րի նվա­­գակ­­ցու­­թյամբ («Օրոր», «Ասում են ու­­ռին», «Ալ­­վար­­դի երա­­զը» և այլն), որոնք առանձ­­նա­նում են մե­­ղե­­դայնու­­թյամբ և վո­­կա­­լի նուրբ զգա­­ցո­­ղու­­թյամբ: Հե­­ղի­­նակ է նաև 20 ման­­կա­­կան եր­­գե­­րի և «Աբե­­ղա» (ըստ Լևոն Շան­­թի «Հին աստ­­ված­­ներ» դրա­­մա­­յի) եր­­գա­­յին օ­պե­­րա­­յի:
Կա­­նա­­չյա­­նի ստեղ­­ծա­­գոր­­ծու­­թյան մեջ առա­­վել ու­շա­գ­րավ է «Նա­­նոր» վի­­պա­­կան-դ­­րա­­մա­­տի­­կա­­կան խմբեր­­գա­­յին ծա­­վա­­լուն պատ­­կե­­րը, որը հայ դա­­սա­­կան խմբեր­­գա­­յին ար­­վես­­տի նշա­­նա­­վոր եր­­կե­­րից է: Հայտ­­նի է «Բա՛մ, փո­­րո­­տան» հայ­­րե­­նա­­սի­­րա­­կան եր­­գի նրա մշա­­կու­­մը: Կա­­նա­­չյա­­նի խմբեր­­գերն ու մե­­ներ­­գե­­րը մա­­սամբ հրա­­­տա­­­րակ­­­վել են Բեյ­­­րու­­թում (1946–1948) և Երևա­­նում (1969)<ref>[http://www.encyclopedia.am/pages.php?bId=2&hId=1234 Բարսեղ Կանաչյան]</ref>:
 
== Պարգևներ ==
Արաբական մշակույթի զարգացմանը նպաստելու համար Կանաչյանը պարգևատրվել է արաբական և ֆրանսիական շքանշաններով, այդ թվում [[Լիբանան]]ի «Մայրու Առաջին կարգի» պատվո նշանով։
 
== «Օրօր»-ի տեքստը ==
Տող 49 ⟶ 56՝
*[[Գուսան (Կանաչյանի երգչախումբը)]]
*[[Բարսեղ Կանաչյանի անվան թիվ 17 արվեստի դպրոց]]
 
== Ծանոթագրություններ ==
{{ծանցանկ}}
 
{{DEFAULTSORT:Կանաչյան, Բարսեղ}}