«Միջնադարյան Ճապոնիա»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Տող 4.
== Բուդդայականության տարածումը Ճապոնիայում. Սինտոյի գաղափարը ==
[[Պատկեր:Tokugawa Ieyasu2.JPG|մինի|200px|աջից|Տոկուգավա սյոգունը]]
Վաղ միջնադարյան ժամանակաշրջանում ճապոնական հիմնական կրոնի` սինտոյի <ref>[http://sinto.com/en/home.html Սինտո]</ref> կողքին տարածվում էր նաև [[բուդդայականություն]]ը։ Ճապոնական սինտոն ասում էր որ աշխարհը լցված է աստվածային հոգիներով, իսկ կայսրերը սրբացվում էին և ծագում [[Արեգակ]]ի աստծոց։ Կա մի այսպիսի ավանդույթ, որ 552-553 թթ. հարավկորեական մի կայսր Բուդդայի ոսկեզօծ արձանը և հնդկական որոշ մագաղաթյա ձեռագրեր ուղարկում է ճապոնական արքայազն Կարուին և առաջարկում [[բուդդայականոթյունբուդդայականություն]] ընդունել։ Այս առաջարկը մերժվեց, սակայն այն հակասություններ առաջացրեց Սոգո տոհմում։ Պատճառը այն էր, որ [[ճապոնացիներ]]ը մտածում
էին որ բուդդայականության ընդունումը կուժեղացնի ճապոնական զինվորական ներուժը։ IV դարի վերջին Սյոտոկու Տայսին արդեն ակնհայտ քարոզում էր բուդդայականությունը և նպաստում չինական մշակույթի տարածման ը [[Ճապոնիա]]յում։ VII դարի 20-ական թվականներին արդեն [[Ճապոնիա]]յում կար մոտավորապես 50 բուդդայական կառույց։ Նա ողջյունում էր բուդդայական վանահայրերի գալուսը, սակայն բուդդայական վանահայրերը իրենց հետ բերում էին նաև չինարեն լեզուն։ Այս իրադարձությունների կիզակետում VII դարի վերջում արդեն իր դիրքերը կորցրեց [[ճապոներեն]] լեզուն և սինտո կրոնը։