Ջանգար

Ջանգար, կալմիկական հերոսական էպոս։ Գովերգում է կալմիկ 12 դյուցազունների և նրանց առաջնորդ Ջանգարի՝ հեքիաթային Բումբա երկրի պաշտպանների ռազմ, սխրանքները։ էպոսում արտացոլված են կալմիկ ժողովրդի հույսերն ու ակնկալությունները, նրա բազմադարյան պայքարն իր ազգի գոյության համար։ Զանգարի առաջին գրառումը կատարվել է 1804 թվականին։ էպոսի երկու գլուխները առաջինը հետազոտելու ռուսերեն, թարգմանել է Ա․ Բոբրովնիկովը, 1854 թվականին։ 1910 թվականին հրատարակվել է տասը գլուխ, որ գրառվել է ըստ Ջանգարի հայտնի ասացող էլյան Օվլի։ էպոսի բազմակողմանի ուսումնասիրությունն սկսվել է սովետական շրջանում։ 1940 թվականի աշնանը սովետական հասարա- կայնությունը նշել է Ջանգարի 500 ամյակը։ Դյուցազներգությունը հայտնի է նաև ՄԺՀ-ում։