«Ռուսաստանի պատմություն»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
Տող 31.
14-րդ դարում կազմավորվեց Մոսկվայի մեծ իշխանությունը` [[Մոսկվա]] մայրաքաղաքով, որը գլխավորեց ռուսական հողերի զինված պայքարը մոնղոլ-֊թաթարական լծի դեմ և աստիճանաբար դարձավ ռուսական հողերի միավորման կենտրոն։ Վճռական ճակատամարտում ([[Կուլիկովյան ճակատամարտ (1380)]]) միացյալ ռուսական զորքերը Վլադիմիրի և Մոսկվայի իշխան [[Դմիտրի Իվանովիչ Դոնսկո]]յի գլխավորությամբ պարտության մատնեցին մոնղոլ-թաթարներին, որից հետո ավելի ամրապնդվեց Մոսկվայի ղեկավար դերը ռուսական հողերի պետական միավորման գործում։
15-րդ դարի վերջին և 16-րդ դարի սկզբին Մոսկվայի մեծ իշխանությունը հիմնականում ավարտեց ռուսական հողերի միավորումը․ 1478 թվականին միացավ [[Նովգորոդ]]ը, 1485 թվականին՝ [[Տվեր]]ը, 1510 թվականին՝ [[Պսկով]]ը, 1514 թվականին՝ [[Սմոլենսկ]]ը, 1521 թվականին՝ [[
Ներքաղաքական պայքարն առավել սրվեց 16-րդ դարի կեսին` առաջին ռուսական ցար [[Իվան IV Ահեղ|Իվան IV Վասիլևիչ Ահեղ]]ի օրոք, որն իր թագավորության սկզբին ձեռնարկեց մի շարք բարեփոխումներ պետական իշխանության կենտրոնացման, ազնվականության դիրքերի ամրապնդման նպատակով։ Լուծվեց նաև արտաքին քաղաքական կարևոր հարցերից մեկը՝ վերացվեցին Կսպանի և Աստրախանի թաթարական խանությունները, սկսվեց առաջընթաց դեպի Անդրուրալ և Արևմտյան Սիբիր։ [[Բալթիկ ծով]] դուրս գալու համար պատերազմը էլ ավելի սրեց պայքարը իշխանական-բոյարական ընդդիմության և պետական իշխանության միջև։ Օպրիչնինայի միջոցով իշխանությունն ամրապնդելու ցարական իշխանության փորձը մեծ դժգոհություններ առաջացրեց հասարակության տարբեր խավերի շրջանում, երկրի զգալի մասը ամայացավ, բնակիչները հեռացան ծայրամասերը։
[[Պատկեր:Growth of Russia 1547-1725.png|մինի|ձախից|Ռուսաստանի տարածքային աճը 1547-1725 թվականներին]]
[[1613]] թվականին [[Ռուսաստան]]ում հաստատվեց [[Ռոմանովներ]]ի դինաստիայի իշխանությունը։ 1654 թվականին [[Ուկրաինա]]ն վերամիավորվեց Ռուսաստանի հետ։ 17-րդ դարից Ռուսաստանը թևակոխեց իր պատմության նոր շրջանը, որը բնութագրվում է բուրժուական հարաբերությունների և ազգային կապերի աստիճանական ձևավորմամբ։ Տեղի էր ունենում քաղաքային արհեստների զանգվածային անցումը մանրապրանքային արտադրության, սկսեց զարգանալ ազնվականական ձեռնարկատիրությունը, երևան եկան պետական [[մանուֆակտուրա]]ներ, որոնք զենք և մետաղ էին արտադրում պետական կարիքների համար, աճում էր ներքին և արտաքին [[առևտուր]]ը, ձևավորվում էր համառուսաստանյան շուկան։ Առևտրական կապերի խոշոր կենտրոն դարձավ մայրաքաղաք [[Մոսկվա]]ն։ Ազնվականության հզորացումը նպաստեց ֆեոդալ կալվածատերերի հողային սեփականության ամրապնդմանը և [[ճորտատիրություն|ճորտատիրության]] հետագա զարգացմանը։ Ֆեոդալական շահագործման ուժեղացումը 17-րդ դարի կեսին առաջացրեց քաղաքային ապստամբություններ (1648, 1662 թվականների Մոսկվայի, 1650 թվականի [[Նովգորոդ]]ի ապստամբություններ), գյուղացիական պատերազմ Ս․ Տ․ Ռազինի առաջնորդությամբ 1670—1677 թվականներին, 17-րդ դարի վերջի ստրելեցյան ապստամբությունները։
|