«Իսլամի հիմնասյուներ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չ clean up, փոխարինվեց: : → ։ (2), → oգտվելով ԱՎԲ
No edit summary
Տող 4.
Իսլամի 5 հիմնասյուները ամրագրված են հայտնի Գաբրիելի հադիսում։ Դրանք են՝
 
# Աշ-Շահադա (արաբերեն՝ الشهادة, վկայություն), որ չկա ուրիշ աստվածություն, ով արժանի է խոնարհման բացի Ալլահից և որ Մուհամմադը իր առաքյալն է։
# Աս-Սալաթ (արաբերեն՝ الصلاة, աղոթք)
# Ազ-Զաքաթի[[Զաքաթ]]ի վճարում (արաբերեն՝ الزكاة, պարտադիր նվիրաբերությունը)
# Աս-Սաում (արաբերեն՝ الصوم, Պահք Ռամադան ամսին)
# Ալ-Հաջի կատարում (արաբերեն՝ الحجّ, ուխտագնացություն) դեպի Մեքքա
 
== Վկայություն ==
Տող 28.
 
== Նվիրաբերություն-հարկ ==
{{Հիմնական հոդված|Զաքաթ}}
Ալլահին խոնարհվելու այս տեսակը կատարվում է ունեցվածքի մի մասի պարտադիր նվիրաբերմամբ այն մարդկանց, ովքեր դրա կարիքն ունեն։ Իսլամը հստակեցնում է այն մարդկանց տեսակն, ում կարելի է [[զաքաթ]] տալ։ Մուսուլմանը պետք է իր ունեցվածքի շատ փոքր մասը, որը սահմանված է շարիաթով, բաժանի այն մարդկանց, ով դրա կարիքն ունի՝ աղքատներին, հաշմանդամներին և այլ մարդկանց, ով օգնության անհրաժեշտություն է զգում։ Զաքաթի վճարման արդյունքում մարդն ազատվում է հոգու ագահությունից, եսասիրությունից, նախանձից և օգնում է այլ մուսուլմաններին։
 
Մուսուլման իրավագետներն այս տերմինը բացատրում են որպես «մաքրում» (վճարելը «մաքրում է», հարստությունն օգտագոր-ծելը անմեղ գործ է)։ Եվրոպացի հետազոտողները գտնում են, որ այդ տերմինը փոխառնված է հին հրեերենից՝ զաքութ բառից (բարեգործ), բառի ուղղագրությունը նրա փոխառնման մասին, բայց բացառված չէ նաև արաբ-քրիստոնյաների միջոցով սիրիական լեզվից ներթափանցումը։ Գենետիկորեն զաքաթը կապված է նախաիսլամական ցեղային ավանդույթի հետ, թե ինչպես էր բաժանվում ձեռք բերված ավարը ստեղծվում ցեղի ինքնատիպ մի փոխօգնության «ֆոնդ»։