'''Ասորական ուղղափառ եկեղեցի'''(դասական ասորերեն՝ ܥܕܬܐ ܣܘܪܝܝܬܐ ܬܪܝܨܬ ܫܘܒܚܐ, ''իթո սուրյաիթո թրայսեթ շոբհո''), որոշ աղբյուրներում կոչվում է նաև '''Հակոբիկյան եկեղեցի''', Արևելյանարևելյան ուղղափառ եկեղեցի [[Լևանտ]]ում և [[Միջագետք]]ում: Պաշտոնապես ներկայացնում է Ասորոց միաբնակ եկեղեցու հավատացյալներին։ Առաջացել է 560—570-ական թվականներին, երբ Ասորոց միաբնակ եկեղեցին ներքին երկպառակությունների հետևանքով երկփեղկվել է։ Առաջին մասը, [[Անտիոք]]ի Պողոս պատրիարքի անունով, կոչվել է Պողոսյան եկեղեցի, երկրորդը՝ [[Եդեսիա]]յի եպիսկոպոս Հակոբ Բարադեոսի (490—578) անունով՝ Հակոբիկյան եկեղեցի։ Առաջինի հետևորդները, եկեղեցու միասնությունը վերականգնելու նպատակով, կողմ էին քաղկեդոնականությանը որոշ զիջումներ անելու, իսկ հակոբիկյաններն անզիջում դիրք էին բռնել։ Հակոբիկյան եկեղեցին ունեցել է իր ինքնուրույն պատրիարքը, որի նստավայրը սկզբնական շրջանում Անտիոքն էր։ Հետագայում, թեպետ նստավայրը հաճախ է փոխվել, բայց եկեղեցու գլուխը շարունակվել է կոչվել Անտիոքի պատրիարք։ ՀակոբիկյանԱսորական եկեղեցիուղղափառ եկեղեցին մշտական բարեկամական հարաբերություններ է պահպանել Հայոց եկեղեցու հետ։ ԱյժմԱյժմ՝ ՀակոբիկյանԱսորական ուղղափառ եկեղեցի ներկայացնում է Ասորոց միաբնակ եկեղեցին։հավատացյալներին։
Հակոբիկյան եկեղեցի անվանումը կտրականապես մերժվում է Ասորական ուղղափառ եկեղեցու կողմից: