«Համերգային ֆլեյտա»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չ clean up, փոխարինվեց: : → ։ (8) oգտվելով ԱՎԲ
չ կետադրական, փոխարինվեց: այլոք → այլք
Տող 42.
 
16-րդ և 17-րդ դարերում գոյություն ունեին տարբեր չափսերի և տարբեր կառուցվածքներ ունեցող ֆլեյտաներ։ Բարոկո համերգային ֆլեյտաները փայտից էին և ունեին շատ ավելի նուրբ և քնքուշ հնչուղություն։ Հիմնականում այս ֆլեյտաները կազմված էին մեկ մասից և մետաղային ոչ մի մաս չունեին։ Բայց հենց այս ժամանակաշրջնում է, որ համերգային ֆլեյտան փոխվում է։ Մեկի փոխարեն արդեն կային մի քանի (3-4) իրար կցվող մասեր։ Առաջացավ բերանիկը, որի շնորհիվ նվագը ավելի հեշտացավ։ Համերգային ֆլեյտա պատրաստողները սկսեցին այս գործիքին տալ ավելի վառ և ցայտուն հնչողություն։ Գործիքը ստացավ իտալերեն traverso անվանումը։
Այս ժամանակահատվածի կոմպոզիտորները՝ [[Յոհան Սեբաստիան Բախ]], [[Գեորգ Տելեման]], [[Գեորգ Ֆրիդրիխ Հենդել]], [[Անտոնիո Վիվալդի]]և այլոքայլք, սկսեցին մեծ կարևորություն տալ այս գործիքին, գրելով ինչպես նվագախմբային, այնպես նաև բազմաթիվ սոլո ստեղծագործություններ և կոնցերտներ համերգային ֆլեյտայի համար։
1707 թվականին ֆրանսիացի [[Ժաք Մարտին Հոթեթեր]]ը, ով առաջինը եղավ որ կտրեց ֆլեյտան երեք մասի, գրում է համերգային ֆլեյտայի մասին մի գիրք՝ "Համերգային ֆլեյտայի տեխնիկան" ։