«Հերցբերգի մոտիվիացիայի երկգործոն տեսություն»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չNo edit summary
Տող 1.
'''Մոտիվացիայի երկգործոն տեսություն''', [[մոտիվացիա]]յի [[հոգեբանություն|հոգեբանական]] տեսություն, որը ստեղծվել է [[1950]]-ական թվականների վերջին [[Ֆրեդերիկ Հերցբերգ]]ի կողմից։ Այդ տեսության համաձայն՝ աշխատավայրում ի թիվս որոշակի գործոնների, որոնք [[աշխատանք]]ից բավարարավածությունբավարարվածություն են առաջացնում, միևնույն ժամանակ գոյություն ունի գործոնների մի խումբ, որը աշխատանքի անբավարարության զգացում է առաջացնում։
 
== Հիմնական տեղեկություններ ==
Տեսությունը հիմնվում է մարդու պահանջմունքների վրա։ Հերցբերգի խնդրանքով՝ մի խոշոր ընկերության ճարտարագետներ և հաշվապահներ նկարագրեցին իրավիճակներ, որբոր իրենց աշխատանքը առավել մեծ հաճույք և բավարարավածությունբավարարվածություն էր պատճառել, ինչպես նաև երբ էր ամենաչսիրելին եղել։ Փորձերի արդյունքում՝ Հերցբերգը հանգեց այն եզրակացությանը, որ գոյություն ունեն կատարած աշխատանքից բավարարվածության աստիճանի գնահատման երկու հիմնական կատեգորիաներ՝ ''գործոններ, որոնք պահում են աշխատանքում'' և ''գործոններ, որոնք շահադրդում են աշխատանքի''։
 
* Գործոններ, որոնք պահում են աշխատանքում (հիգիենիկ գործոններ), ընկերության կամ կազմակերպության վարչական քաղաքականություն, աշխատանքի պայմաններ, աշխատավարձի մեծություն, միջանձնային հարաբերություններ ղեկավարի, գործընկերների և ենթակաների հետ։