«Միջնադարյան Ճապոնիա»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
չ Beko տեղափոխեց էջը «Միջնադարյան Ճապոնիան»-ից «Միջնադարյան Ճապոնիա» առանց վերահղում թողնելու |
|||
Տող 2.
== Բուդդայականության տարածումը Ճապոնիայում. Սինտոյի գաղափարը ==
Վաղ միջնադարյան ժամանակաշրջանում ճապոնական հիմնական կրոնի` սինտոյի կողքին տարածվում էր նաև բուդդայականությունը: Ճապոնական սինտոն ասում էր որ աշխարհը լցված է աստվածային հոգիներով, իսկ կայսրերը սրբացվում էին և ծագում Արեգակի աստծոց:
Կա մի այսպիսի ավանդույթ, որ 552-553 թթ. հարավկորեական մի կայսր Բուդդայի ոսկեզօծ արձանը և հնդկական որոշ մագաղաթյա ձեռագրեր ուղարկում է ճապոնական արքայազն Կարուին և առաջարկում բուդդայականոթյուն ընդունել: Այս առաջարկը մերժվեց, սակայն այն հակասություններ առաջացրեց Սոգո տոհմում: Պատճառը այն էր, որ ճապոնացիները մտածում էէին որ բուդդայականության ընդունումը կուժեղացնի ճապոնական զինվորական ներուժը:
IV դարի վերջին Սյոտոկու Տայսին արդեն ակնհայտ քարոզում էր բուդդայականությունը և նպաստում չինական մշակույթի տարածման ը Ճապոնիայում: VII դարի 20-ական թվականներին արդեն Ճապոնիայում կար մոտավորապես 50 բուդդայական կառույց: Նա ողջյունում էր բուդդայական վանահայրերի գալուսը, սակայն բուդդայական վանահայրերը իրենց հետ բերում էին նաև չինարեն լեզուն: Այս իրադարձությունների կիզակետում VII դարի վերջում արդեն իր դիրքերը կորցրեց ճապոներեն լեզուն և սինտո կրոնը:
| |||