«Արաբա-իսրայելական պատերազմ (1973)»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
չ ուղղագրական
Տող 164.
# Արաբական երկրները գտան Արևմուտքի վրա ազդելու գլխավոր զենքը` Նավթը և պատերազմի ընթացքում դրսևորեցին միասնականություն։
 
[[1973]] թվականի [[հոկտեմբերի 17]]-ին [[Քուվեյթ]]ում կայացավ նավթաարդյունահանող արաբական երկրների ներկայացուցիչների ժողով, որտեղ համատեղ որոշվեց էմբարգո դնել նավթը որոշ երկրներ` [[ԱՄՆ]], [[ՆիդեռլանդներՆիդերլանդներ]], [[ՀԱՀ]] և [[Պորտուգալիա]] արտահանելու վրա։ Հետագայում, երբ էմբարգոն հանվեց, նավթի գները շարունակում էին բարձր մնալ։
 
Հետագայում ՄԱԿ-ը բազմաթիվ փորձեր կատարեց վերականգնելու բանակցային գործընթացը։ Սակայն բազմաթիվ գործոններ խոչընդոտում էին դրան, և առաջին հերթին դա ԽՍՀՄ-ԱՄՆ հակասություններն էին, որոնք դրսևորվում էին այս հարցում ևս։ ԽՍՀՄ-ը գտնում էր, որ արաբական երկրները բանակցային սեղանի շուրջ պետք է ներկայանան միասնական ճակատով, մինչդեռ ԱՄՆ-ն պնդում էր, որ յուրաքանչյուր երկրի հետ առանձին պետք է տարվեն բանակցություններ։ Արդյունքում ԱՄՆ-ն հասվ իր ուզածին, և [[1978]] թվականի [[սեպտեմբերի 6]]-[[17]]-ը [[Քեմպ-Դևիդ]]ում տեղի ունեցավ եռակողմ հանդիպում Եգիպտոսի Իսրայելի և ԱՄՆ-ի միջև։ Հանդիպման արդյունքում կնքվեց կարևորագույն երկու փաստաթուղթ, որոնք շրջադարձային հետևանքներ թողեցին արաբական աշխարհում և արաբա-իսրայելական բանակցային գործընթացում։