«Միրեյ Մատյո»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Միրեյ Մատյո''' ({{lang-fr|Mireille Mathieu}}, [[1946]], [[հուլիսի 22]], [[Ավինյոն]], [[Ֆրանսիա]]), ֆրանսիացի երգչուհի:երգչուհի։ Ձայնագրել է 1200 երգ 11 լեզուներով:լեզուներով։ Աշխարհում վաճառվել է Միրեյ Մատյե երգերի 122 միլիոն ալբոմ: ալբոմ։

Միրեյ Մատյոն ծնվել է 1946 թվականին ֆրանսիական Ավինյոն քաղաքում:քաղաքում։ Ընտանիքի 14 երեխանից առաջինն էր, ամենափոքր եղբայրը ծնվեց, երբ նա արդեն տեղափոխվել էր Փարիզ:Փարիզ։ Հայրը` Ռոջերը, բնիկ Ավինյոնից էր, մայրը` Մարսել-Սոֆին (ծնված Պուարերում), Դունկիրկից էր և Ավինյոն էր եկել որպես [[Երկրորդ համաշխարհային պատերազմ]]ի փախստական` 1944 թվականին տատիկի մահից և մոր անհետանալուց հետո:հետո։ Ռոջերը հոր հետ աշխատում էր Սան Վերան գերեզմանատան մուտքի մոտ տեղակայված քարի արհեստանոցում:արհեստանոցում։ Մատյո ընտանիքի 5 սերունդներ եղել են որմնադիրներ:որմնադիրներ։ Այսօր այդ խանութը կոչվում է « La Marbrerie Mathieu-Mardoyan» և շարունակում է պատկանել ընտանիքին:ընտանիքին։ Մատյո ընտանիքն ապրում էր աղքատության մեջ, մինչև 1954 թվականին տեղափոխվում են գերեզմանատան շրջակայքի Մալպեյնե բնակավայրը:բնակավայրը։ 1961 թվականին տեղափոխվում են քաղաքի հարավ-արևելյան հատվածի Croix des Oiseaux –ի ավելի մեծ բնակարան: բնակարան։

Ռոջերը երազում էր երգիչ դառնալ, սակայն հայրը` Արկադը, դեմ էր և որդուն հորդորում էր իր երեխաներից մեկին եկեղեցում իր հետ երգել սովորեցնի:սովորեցնի։ Միրեյը իր օպերային կատարումն ընդգրկել է1968 թվականին Սուրբ Ծննդյան ալբոմում:ալբոմում։ Միրեյը առաջին անգամ հադիսատեսի դիմաց վճարովի հանդես է եկել Սուրբ Ծննդյան գիշերը 1950 թվականին` որպես մրցանակ ստանալով սառնաշաքար:սառնաշաքար։ Վճռորոշ պահ էր, երբ տեսավ Էդիտ Պիաֆին հեռուստացույցով երգելիս<ref>[http://www.francebleu.fr/evenements/musique/mireille-joue-domicile-1898140 Mireille Mathieu fête son demi siècle de chanson par deux récitals dans sa ville natale.]</ref>: ։

Դիսլեքսիայի պատճառով դպրոցում լավ չէր սովորում և լրացուցիչ մեկ տարի ևս պահանջվեց այն ավարտելու համար:համար։ Ի ծնե ձախլիկ էր, և ուսուցիչները հաճախ քանոնով հանդիմանում էին, երբ նկատում էին, որ ձախով է գրում:գրում։ Միրեյը դարձավ աջլիկ, չնայած ձախ ձեռքը բավականի շարժուն է նույնիսկ երգելիս:երգելիս։ Ունի բացառիկ հիշողություն և երբեք չի օգտվում հուշարարից:հուշարարից։ 1960 թվականին` 14 տարեկանում թողեց ուսումը և սկսեց աշխատել արվարձանի հարավ-արևելյան հատվածի տեղական գործարաններից մեկում` միաժամանակ օգնելով ընտանիքին և վճարելով իր երգերի դասերի դիմաց:դիմաց։ Աշխատավայրում հայտնի էր դարձել ընդմիջումներին կամ աշխատանքի ընթացքում երգելով:երգելով։ Ծնողների նման նա ցածրահասակ է` 1.52 սմ:սմ։ Քույրը` Մոնիկան, (ծնված 1947) նրա հետ աշխատում էր գործարանում:գործարանում։ Գործարանի փակվելուց հետո քույրերի` Մոնիկայի և Քրիստինայի հետ Միրեյը ամառային ճամբարում աշխատում էր որպես երիտասարդների խորհրդատու, մինչև իր փառքին հասնելը:հասնելը։ Հենց այս ճամբարում էր, որ գնչուն գուըշակեց նրա ճակատագիրը:ճակատագիրը։

Միրիեյը կաթոլիկ է, նրա բարեխոսը Սուրբ Ռիտան է:է։ Նա երկյուղում էր բեմից և հաճախ կարելի էր տեսնել` ինչպես է խաչակնքվում նախքան բեմ դուրս գալը:գալը։

Միրեյը իր կարիերան սկսել է մասնակցելով Ավինյոնի ամենամյա երգի մրցույթին “On Chante dans mon Quartier” («Երգում ենք իմ հարևանությունում»). Լուսանկարաները պատկերում են այդ մրցույթը` էժանագին վարագույրներ, մեկ լուսարձակ, 20 ոնտաչափ տարածքով բեմահարթակ, որտեղ տեղավորվում էին երգիչը, մեծ դաշնամուրը և երաժիշտները:երաժիշտները։ Հանդիսատեսները հիմնականում երիտասարդներ էին, ժյուրին նստած էր բեմի դիմաց:դիմաց։ Երգել թույլատրում էին նրանց, ովքեր պայմանագիրը ստորագրել էին ներկայացումից շաբաթներ առաջ: առաջ։

Միրեյը մասնավոր երգի դասերի էր հաճախում Ավինյոնում դաշնամուրի ուսուցիչ Լաուր Կլիերի մոտ, ով բնույթով լինելով համառ` գրում էր երգեր, որոնք անհամապատասխան էին երիտասարդ աղջկա համար:համար։ 1962 թվականին երգելով "Les cloches de Lisbonne" (Լիսաբոնի զանգերը) առաջին մրցույթում և 1963 թվականին երգելով Էդիտ Պիաֆի "L'Hymne à l'amour" (Սիրո հիմնը) Միրեյը պարտվում է:է։ 1964 թվականին նա հաղթում է մրցույթում Պիաֆի մեկ այլ երգով` La Vie en rose" (Կյանքը վարդերի մեջ)` շահելով անվճար ուղևորություն դեպի Փարիզ և հեռուստատեսային հաղորդման մասնակցություն: Նրա մասնակցության և գնացի ուղեվարձի հարցերը կազմակերպել էր Ավինյոնի փոխքաղաքապետը: Նրան ուղեկցում էր մեկ դաշնակահար: Հագնվել էր Պիաֆի մնան, սև զգեստ, և երգեց Պիաֆի երգերից 2-ը, սակայն ընկճված էր, քանի որ ոչ ֆրանսախոսները չէին լսում դա, սակայն փարիզցիներին գերեց նրա «պրովենսալ առոգանությունը»: ։

1965 թվականի նոյեմբեր 21-ին Միրեյը ներկայանում է ֆրանսիացի հեռուստադիտողներին «Jezebel» երգի կատարմամբ , ինչը մեծ իրարանցում է առաջացնում:առաջացնում։ Շատերը կարծում են, որ բեմում կրկին հանդես է գալիս [[Էդիթ Պիաֆ]]ը, այնքան նման էր Միրեյի ձայնը Պիաֆի ձայնին, ով կյանքից հեռացել էր 1963 թվականին:թվականին։ 1965 թվականի գալա համերգի ժամանակ Միրեյը հանդիպում է իր ապագա մենեջերին` Ջոնի Սթարքին<ref>[http://www.lexpress.fr/actualites/1/culture/mireille-mathieu-pour-la-premiere-fois-en-concert-en-israel_1029610.html# Մեթյեն առաջին անգամ Իսրայելում համերգ է տալիս]</ref>: ։

1966 թվականի Սուրբ Ծննդյան երեկոյին Միրեյը բեմ բարձրացավ Ֆրանսիա «Օլիմպիա» դահլիճում:դահլիճում։ Համերգին ներկա էին ֆրանսիական բազմաթիվ աստղեր:աստղեր։ Միրեյը հադիսատեսին բաժանեց հարցաթերթիկ հետևյալ հարցերով.

*Ձեզ դու՞ր եկավ Միրեյ Մատյեն:Մատյեն։

*Ձեզ խանգարում է Պիաֆի հետ Միրեյի նմանությունը:նմանությունը։

*Երբևէ ներկա գտնվե՞լ եք Պիաֆի որևք գալա համերգի:համերգի։

Շատերը Միրեյին հավանել էին, սակայն նշել էիննաև նրա նմանությունը Պիաֆի հետ:հետ։ Ջոն Սթարքը արգելեց Միրեյին լսել Պիաֆի ձայնագրությունները` նրան բացատրելով, որ այդպիսով նա միայն մեծ երգչուհու ստվերը կլինի:կլինի։ Միրեյը և իր պրոդյուսերը սկսեցին փնտրել այն ոճը, որով երգչուհի իր արժանվույն տեղը կունենա էստրադայում:էստրադայում։

Միրեյի առաջին սկավառակը կոմպոզիտոր Պոլ Մորիայի Mon credo երգով կես տարվա ընթացքում մեկ միլիոն շրջանառություն ունեցավ:ունեցավ։

Կարիերայի սկզբում Մերիյեն շեշտադրված հարավային ավինյոնյան ակցենտ ուներ, շփոթում էր հնչյունները, չգիտեր նոտաները:նոտաները։ Բեմում չգիտեր ինչպես շարժվել, ծիծաղում էր մենեջերի հորդորով:հորդորով։ Առոգանությունը բարելավելու համար սկսեց լեզվի դասընթացների հաճախել, զբաղվել շնչառական մարմնամարզությամբ, շտկում էր քայլվածքը, բարձր հասարակությունում պահելաձև և օտար լեզուներ սովորեց:սովորեց։ Ավելի հեշտորեն սովորեց գերմաներեն, քան անգլերեն:անգլերեն։ Առոգանությունը ամբողջովին շտկել նա չկարողացավ, ինչի մասին նա հանդիսատեսին պատմում է երգով. J’Ai Gardé L’Accent («Ես պահպանեցի իմ առոգանությունը»): ։

2005 թվականին Մերիյեն Փարիզի «Օլիմպիա» դահլիճում մի շարք համերգներ տվեց` նվիրված 40-ամյա գործունեությանը:գործունեությանը։, որի հիման վրա նկարահանվեց երգչուհու առաջին տեսախտասկավառակը (DVD):։ 2014 թվականին նույն դահլիճում նա նշեց իր գործունեության 50- ամյակը<ref>[http://www.lefigaro.fr/flash-actu/2012/07/23/97001-20120723FILWWW00460-mireille-mathieu-rend-hommage-a-piaf.php Mireille Mathieu rend hommage à Piaf ]</ref>: ։

Մեթյեն հայտնի է իր բարեգորածակն աշխատանքներով:աշխատանքներով։ Այցելում է մնակատներ, շփվում երեխաների հետ, համերգներ տալիս նրանց համար, պարապում շնորհալիների հետ:հետ։ Սուրբ Ծննդյան և Զատիկի տոներին նվերներ է ուղարկում մանկատներ:մանկատներ։ «Իմ երեպան չունեմ, բայց շատ երեխաների իմ հոգատարության կարիքն ունեն»:։

Ամուսնացած չի եղել և երեխաներ չունի:չունի։ Նրան կատակով «Ավինիոնի կույս» են անվանում, քանի որ նա իր ողջ կյանքն անմնացորդ նվիրել է երգին` մոռանալով անձնական կյանքի մասին<ref>[http://ladynews.am/arm/news/2413/im-bakhty-berel-e-es-tsnvel-em-sarsapeli-aghqatutyan-mej-mirey-matyo Իմ բախտը բերել է` ես ծնվել եմ սարսափելի աղքատության մեջ.Միրեյ Մատյո]</ref>:։ Շրջապատված է մտերիմ ընկերներով և հարազատներով:հարազատներով։ Հանրային միջոցառումներին ներկայանում է մոր` Մարսելի, մենեջերի` Մոնիկայի և սպասավորի` Հերվ-Մարկի ուղեկցությամբ<ref>[http://rateyourmusic.com/artist/mireille_mathieu Mireille Mathieu]</ref>:։

[[Կատեգորիա:Հուլիսի 22 ծնունդներ]]