«Մարգար Սեդրակյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
չ կետադրություն, փոխարինվեց: : → ։ (17)
Տող 18.
'''Սեդրակյան Մարգար Սեդրակի''' ([[մարտի 31]], [[1907]] թ., [[Խառակոնիս]], [[Արճիշակովիտ|Արճակ գավառ]], [[Վանի վիլայեթ]], [[Օսմանյան կայսրություն]] - [[հոկտեմբերի 1]], [[1973]] թ., [[Երևան]], [[ՀԽՍՀ]], [[ԽՍՀՄ]]) [[հայ]] կոնյակագործ, [[ՀԽՍՀ]] վաստակավոր ինժեներ ([[1961]] թ.), [[Սոցիալիստական աշխատանքի հերոս]] ([[1971]] թ.)։
 
Մարգար Սեդրակյանի շնորհիվ Հայաստանում ընդարձակվեցին կոնյակագործության ծավալները, նոր տարածքներ հատկացվեցին խաղողի հումքի մշակման և մթերման համար:համար։ Նրա ստեղծած բարձր որակի կոնյակների շնորհիվ ամբողջ աշխարհը ճանաչեց, որ հայկական կոնյակը ֆրանսիականի արժանի մրցակից է:է։
 
== Կենսագրությունը ==
Վերապրել է [[Հայոց ցեղասպանություն]]ը, որին զոհ են գնացել ծնողները և ընտանիքի այլ անդամներ:անդամներ։ Նախնական կրթությունը ստացել է մանկատանը:մանկատանը։ [[1930]] թ-ին ավարտել է [[Հայաստանի ազգային ագրարային համալսարան|Երևանի գյուղատնտեսական ինստիտուտ]]ը։
 
[[1927]] թ-ից աշխատել է [[կոնյակ]]ի արտադրության բնագավառում։ [[1935]] թվականից [[ԽՍՀՄ]] Համտեսի (դեգուստացիոն) կենտրոնական հանձնաժողովի անդամ էր։
 
[[1940]] թվականից մինչև կյանքի վերջն աշխատել է [[Երևանի կոնյակի գործարան]]ում՝ որպես գլխավոր ինժեներ-տեխնոլոգ։ 1940-1948 թթ-ին դասախոսել է [[Հայաստանի ազգային ագրարային համալսարան|Երևանի գյուղատնտեսական ինստիտուտ]]ում:ում։ 1940-ական թթ-ի վերջին ձերբակալվել է, ապա արտաքսվել [[Օդեսա]], որտեղ որոշ ժամանակ աշխատել է կոնյակի գործարանում:գործարանում։
 
Սեդրակյանը [[ԽՍՀՄ]]-ում կոնյակի արտադրության նոր տեխնոլոգիայի հիմնադիրն է։ Ստեղծել է հետևյալ կոնյակները.
Տող 42.
* «Նաիրի» ([[1967]] թ.),
* «50-ամյա» ([[1967]] թ.),
* «Վասպուրական» ([[1977]] թ.):։
 
[[1966]] թ-ին Մարգար Սեդրակյանին շնորհվել է «Կոնյակի արտադրության բարձր վարպետի կոչում»:։ [[1971]] թ-ին ԽՍՀՄ Գերագույն խորհրդի նախագահությունը նրան շնորհել է [[Սոցիալիստական աշխատանքի հերոս]]ի կոչումը՝ պարգևատրելով «Մուրճ ու մանգաղ» ոսկե մեդալով և [[Լենինի շքանշան]]ով:ով։ Արժանացել է Աշխատանքային կարմիր դրոշի և «Պատվո նշան» շքանշանների, ինչպես նաև ֆրանսիական կոնյակի «Կամյու» տան բարձրագույն պարգևի՝ «Համտեսի ասպետ» արծաթե մեծ մեդալի:մեդալի։
 
[[1975]] թ-ին [[Երևանի կոնյակի գործարան]]ի տարածքում կառուցվել է Մարգար Սեդրակյանի հիշատակը հավերժացնող հուշահամալիր, իսկ 100-ամյակի կապակցությամբ [[2007]]թ-ին թողարկվել է նրան նվիրված հայկական նամականիշ:նամականիշ։
 
== Պատմական ակնարկ ==
 
1937թ-ին Իվան Պապանինի գլխավորությամբ մի խումբ մասնագետներ ուղևորվեցին դեպի Հյուսիսային բևեռ:բևեռ։ Յուրաքանչյուր խորհրդային հանրապետություն ինչ-որ բան նվիրաբերեց այդ գիտարշավի մասնակիցներին. Բելառուսը տրամադրեց տաք շորեր, Ուկրաինան՝ սալ, Հայաստանը՝ կոնյակ:կոնյակ։ «Պրավդա» թերթում տպագրվեց հոդված և գիտարշավի մասնակիցների լուսանկարը, որում նրանք պատկերված էին կոնյակի տակառը ձեռքերին:ձեռքերին։ Հոդվածում նրանք պատմում էին, որ արշավն անցնում է այնքան սաստիկ ցրտի պայմաններում, որ անգամ 42 աստիճանի թնդության հայկական կոնյակը նրանց չէր տաքացնում:տաքացնում։ Դրա պատճառով խնդիր դրվեց՝ արդյո՞ք հնարավոր է ստեղծել ավելի թունդ աստիճան ունեցող կոնյակ:կոնյակ։ Վարպետ Մարգարի ստեղծագործական տաղանդը արարեց 50 աստիճանի թնդության «Դվին», իսկ 1947թ-ին էլ՝ կոնյակի արտադրության մեջ ամենաթունդ՝ 57 աստիճան ունեցող «Երևան» կոնյակը:կոնյակը։
 
Ինչպես հայտնի է Մեծ Բրիտանիայի վարչապետ Ուինսթոն Չերչիլը նախընտրում էր միայն հայկական «Դվին» կոնյակը։ Այն ժամանակ երբ Չերչիլը հայտնաբերում է, որ «Դվին» կոնյակի որակը զգալիորեն ընկել է, բողոքում է Ստալինին այդ մասին։ Պարզվում է, որ «Դվին»-ի և այլ կոնյակների գլխավոր տեխնոլոգ Մարգար Սեդրակյանը աքսորվել է։ Չերչիլի բողոքից անմիջապես հետո Ստալինը ազատ է արձակում Մարգար Սեդրակյանին ու վերականգնում է նրա նախկին պաշտոնը։